ข้ามไปที่เนื้อหาหลัก

บทความ

กำลังแสดงโพสต์จาก มิถุนายน, 2017

ฮาเร็มของจอมมารมือใหม่ ตอนที่ 3 by KUMAO

ตอนนี้มีประโยคขาดหายระหว่างการก๊อปใครพอจะจำประโยคได้เม้นทิ้งไว้ด้วยนะคับจำไม่ได้ก็ช่างมันน่าจะมีอยู่ 2 ช่วง คับ ตอนที่ 3 จบแล้วเหรอ?                 “ฮ่าๆๆ เจ้านี้น่าสนใจจริงๆ ขนาดคิดมาหลอกปีศาจอย่างพวกข้า ด้วยเรื่องโกหกงี่เง่าพรรณนี้”                 มุเอมะหัวเราะประชดใส่ แต่ผมไม่ถือหรอก ก็ไม่ได้คิดว่าอีกฝ่ายจะเชื่อง่ายๆ คงต้องค่อยอธิบายไปเท่านั้น                 “พวกคุณคิดว่า พวกเราสู้ไปเพื่ออะไรครับ”                 “ก็เพื่อกำจัดปีศาจอย่างพวกข้าไงล่ะ”                 “ผิดแล้วครับ เพื่อจะได้กลับบ้านต่างหาก”                 “เอ๋?”                 “ถึงจะไม่ใช่ทุกคนที่คิดแบบนี้ แต่อย่างน้อย สู้เพื่อที่จะได้หาทางกลับบ้าน ก็เป็นหนึ่งในข้ออ้างที่พวกเราใช้เพื่อหำหั่นอีกฝ่ายอยู่ในตอนนี้ แล้วถ้าข้ออ้างนั้นหายไปล่ะ…เข้าใจไหมครับ มนุษย์อย่างผมน่ะ ต้องคิดถึงความชอบธรรมของตัวเองไว้ก่อนเสมอ แต่ถ้าขาดสิ่งนั้นไปแล้ว พวกเราก็จะขาดความมั่นใจในการตัดสินใจไป สรุปง่ายๆ ก็คือ ขอแค่หาวิธีพาทุกคนกลับบ้านได้ ก็ไม่ต้องห่วงพวกที่คิดต่างแล้ว เพราะมันจะกลายเป็นสภาพที่ว่า เสียงส่วนมากลากไป สุดท้ายทุกคนก็

ฮาเร็มของจอมมารมือใหม่ ตอนที่2 by KUMAO

ตอนที่ 2 วิธีจบแบบแฮปปี้เอนดิ้ง                 เช้ามืดของวันรุ่งขึ้น ผมตื่นเร็วกว่าปกติ และวันนี้ไม่ได้ทำข้าวเช้าให้ทุกคนแบบปกติ แต่ผมเดินไปที่สะพานแห่งความตาย                 “เฮ้ โรมะ ข้าวเช้าเสร็จแล้วเหรอ?”                 เพื่อนชายคนหนึ่งที่เป็นยามเฝ้าหันมาทัก ส่วนแฟนสาวเขาก็เพียงแค่ยิ้มให้                 “อ้อ ยังหรอก ว่าจะข้ามไปฝังนู้นหน่อยก่อน”                 “เอ๋? จะไปเอาวัตถุดิบเหรอ เอ่อ แล้วไหนทีมล่าล่ะ”                 “เปล่า ไม่ได้ไปล่าอะไรหรอก แต่จะไปเจรจาอะไรสักหน่อย”                 “พูดอะไรของแกเนี่ย ละเมอหรือเปล่า”                 “เอาเถอะ แต่นายช่วยอะไรฉันอย่างสิ”                 “ได้อยู่แล้ว ว่ามาเลย”                 “จนกว่าฉันจะกลับมา ห้ามใครข้ามไปฝังนู้นเด็ดขาดนะ”                 “หือ? อะไรของแกเนี่ย”                 “ทำตามที่บอกเถอะน่า เรื่องนี้สำคัญนะ ถ้าสำเร็จพวกเราอาจได้กลับบ้านเลย”                 “กลับบ้าน…เฮ้ย นี้แกพูดจริงเหรอ!”                 เพื่อนชายต้องใช้เวลาพักหนึ่งก่อนจะเข้าใจสิ่งที่ผมบอกไป                 “เอ่อ แล้วถ้