ข้ามไปที่เนื้อหาหลัก

บทความ

กำลังแสดงโพสต์จาก พฤศจิกายน, 2017

ฮาเร็มของจอมมารมือใหม่ 129 - 131 By Kumao

ตอนที่ 129 ความจริง “อย่าพึ่งถามอะไร รีบรักษาท่านโรมะก่อน!” หลังจากผ่านแท่นวาปร์ออกมา เรโมริก้าก็กระโดดพรวดออกมาจากเงาทันที และรีบร้องอย่างตื่นตระหนก ผมหันไปมองรอบๆ พบว่าไม่ได้โผล่มาในจุดที่คาดการณ์ไว้ แต่เหมือนแท่นวาปร์จะถูกย้ายมาในดันเจี้ยนนํ้าตก กรอเรียกับนักบวชสาวอีกสองคน รีบตรงเข้ามาช่วยกันรักษาให้ทันที แต่พอออกมาพ้นห้องกับดักได้ สกิลผมก็เริ่มทำงาน ทำให้ความเจ็บปวดลดลงไปเยอะ Hp regen ก็กลับมาทำงานแล้วด้วย เลยไม่ต้องห่วงว่าจะมีอันตรายถึงชีวิต พอสกิลกลับมาใช้ได้ ก็ทำให้หายใจได้ทั่วท้องขึ้นจริงๆ “ว่าแต่…ทำไมทุกคนถึงมาอยู่ที่นี้กันหมดเลยล่ะ” ผมหันไปมองรอบๆ ถํ้า ซึ่งเป็นพื้นที่ของชั้น 1 ก็เห็นว่าอยู่กับพร้อมหน้า ขาดไปแค่บางคนเท่านั้น พอทักขึ้นมาฟรานก็ตรงเข้ามากอดผมและร้องไห้ออกมาทันที “เกิดอะไรขึ้น!” แค่เห็นปฏิกิริยาของฟรานผมก็ใจหายวูบ “ไหม้หมดเลยค่ะ! พวกมันเผาคฤหาสน์จนไหม้หมดเลย!” แค่ได้ยินฟรานร้องบอกออกมา ผมก็รีบลุกขึ้นโดยยังไม่รอให้รักษาเสร็จ และตรงออกไปที่หน้าปากถํ้า ซึ่งพวกมิรินยืนอยู่ และจากตรงนั้นผมก็ได้เห็นเปลวไฟและควันลอยขึ้นมาจากจุดที่คฤหาสน์ตั้งอยู่ ผมได้ฟัง

ฮาเร็มของจอมมารมือใหม่ 126 - 128 By Kumao

ตอนที่ 126 สิ่งที่เคลื่อนไหวใต้เงาของเปลวไฟ ช่วงเย็นในวันเดียวกันกับที่รับสัมภาษณ์ ผมก็ชวนดาเซส เอร่า กับเดเม่เข้าไปในเมืองกัน ถึงคนดูจะมีจำนวนปกติ แต่บรรยากาศไม่ดีเลย ผมเองก็โดนมองแบบเคย แต่คราวนี้รู้สึกถึงสายตาที่มีความมุ่งร้ายมาด้วย “โรมะ” “อืม ผมรู้แล้วไม่เป็นไร” ดาเซสเองก็รู้สึกได้ถึงอันตรายเหมือนกัน แต่นี้แหละที่ผมอยากจะมาเห็น ผลกระทบจากการเปิดโรงแรม ที่ทำลายระบบเศรษฐกิจพื้นฐานของเมืองนี้ไป ถ้ายังไม่เห็นภาพ ผมจะยกตัวอย่างให้ฟังง่ายๆ เช่นว่าแต่เดิมร้านค้าร้านอาหารและโรงแรมในเมืองนี้ เสมือนหนึ่งร้ายค้าโชห่วยที่อยู่หมู่บ้านมาหลายต่อหลายรุ่น อยู่มาวันหนึ่งก็เจอโรงแรมของผม ที่เสมือนเป็นห้างครบวงจรมาตั้งอยู่ข้างๆ และดูดเอาทั้งคนและเม็ดเงินที่หมุนเวียนไปจนหมด จนสุดท้ายพวกร้านค้าโชห่วยก็อยู่ไม่ได้จนต้องปิดตัวไปหมด สิ่งนั้นแหละที่กำลังเกิดขึ้นกับเมืองนี้ โดยมีผมเป็นวายร้ายที่มาสร้างห้างทำลายระบบเศรษฐกิจ ไม่สิ ที่ผมทำมันเลวร้ายกว่าอีก เพราะผมเปิดโดยไม่สนเรื่องกำไร ทำให้สามารถกดราคาไปจนถึงขีดตํ่าสุดของราคาต้นทุนได้ แต่กับพ่อค้าแม่ค้าที่ทำมาหากินโดยหวังกำไร ไม่มีทางจะมาสู้กับค

ฮาเร็มของจอมมารมือใหม่ 123 - 125 By Kumao

ตอนที่ 123 แพร่ระบาด จนถึงตอนเที่ยง โรงแรมยูโทเปียก็ยังไม่มีลูกค้าสักคน แถมยังมีคนเอาข่าวไปปล่อยในหมู่นักผจญภัย เรื่องกฎสามข้อ ทำให้กลุ่มหลังๆ ที่มา ไม่แวะเข้ามา ด้วยซํ้า แต่เดินผ่านไปพร้อมกับหัวเราะเยาะใส่ แต่ถึงอย่างนั้นพวกพนักงานก็ยังยิ้มหวานให้กับทุกคนที่ผ่านไป “…นี้ ไม่เห็นมีแขกมาพักเลย ทำไมถึงยังยิ้มได้อีกล่ะ” ซารีที่ลงมากินมื้อเที่ยง พอเห็นว่าไม่มีแขกเข้าพักเลยเข้ามาถามกระต่ายสาวดู “พนักงานต้อนรับคือหน้าตาของโรงแรมค่ะ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นพวกเราก็ต้องยิ้มเอาไว้ และที่พวกเรายิ้มได้เพราะพวกเรามั่นใจในตัวนายท่านโรมะและโรงแรมแห่งนี้ค่ะ” “แบบนี้เอง สมแล้วที่ได้ชื่อว่าเป็นทาสของโรมะ” “ค่ะ พวกเราภูมิใจที่ได้เป็นทาสของนายท่านค่ะ กระต่ายสาวยิ้มตอบ ก่อนจะเดินเข้าไปทักทายนักผจญภัยที่ผ่านเข้ามาทางแท่นวาปร์ แต่พวกเขาก็เดินจากไปเช่นเคย ถึงจะกะไว้แล้วว่าคงมีปัญหาแบบนี้แน่ แต่ไม่คิดว่าจะหาลูกค้าไม่ได้สักคน แบบนี้ผิดคาดจริงๆ ว่างแบบนี้หรือว่าจะชวนพวกสาวๆ ไปเก็บเลเวลฆ่าเวลาดี ระหว่างที่ผมคิดแบบนั้น แท่นวาปร์ก็ทำงานอีกครั้ง คราวนี้มาเป็นคณะใหญ่เลย แต่คุ้นๆ หน้าแฮะ “หัวหน้า พวกเรามา