ฮาเร็มของจอมมารมือใหม่ 14 - 16 By Kumao

พอก่อนนอนดีกว่า

ตอนที่ 14 ชายผู้มีอาวุธในตำนาน

ผมกลับมาที่คฤหาสน์ก่อนทุกคนตื่นได้อย่างเฉียดฉิว เช้านี้ผมเตรียมเมนูเป็นข้าวสวยกับปลาย่างเกลือเสริฟพร้อมชุปมิโซะและสลักผัก
เดเม่ตื่นลงมาช่วยผมเป็นคนแรกแบบทุกที แต่เธอดูยังคงไม่พอใจที่ตื่นนอนหลังผมอยู่ดี ทว่าก็มีท่าทางเอียงอายคงเพราะยังเขินเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวานตอนอาบน้ำ
เธอเริ่มคุ้นเคยกับการทำอาหารของผมแล้ว จึงช่วยในการจัดเตรียมวัตถุดิบเป็นหลัก ผมใช้เวลาทำอาหารไม่ถึงสิบนาทีก็เสร็จเรียบร้อย เลยให้เดเม่ขึ้นไปปลุกทุกคนลงมากินข้าว
แต่สงสัยยังติดใจหม้อไฟเมื่อวาน เลยพากันไปนั่งรอบโต๊ะเตี้ยกันหมด จนผมต้องไล่ให้ขึ้นมานั่งที่โต๊ะกินข้าวแบบเดิม พอผมตักข้าวในหม้อใส่จานให้ทุกคน ก็พากันทำหน้าแปลกใจ
“ไอ้ขาวๆ นี้มันคืออะไรเหรอ?”
ดาเซสถามขึ้นพลางชี้ไปที่ข้าวบนจาน คนอื่นก็มีคำถามแบบเดียวกันอยู่บนสีหน้า
“ข้าวไง”
“ข้าว! หมายถึงข้าวที่จะมีแค่ในร้านอาหารสุดหรู ของพวกขุนนางเท่านั้นใช่ไหม ไม่สิ ฉันเองก็เคยกินมันอยู่ครั้งหนึ่ง จำได้ว่าไม่ใช่แบบนี้สักหน่อย มันมีสีคล้ำๆ แล้วก็ไม่ดูนุ่มๆ น่ากินแบบนี้ด้วย”
“อ้อ เพราะไม่ได้คัดข้าวไงถึงเป็นแบบนั้น แล้วก็ต้องหุงโดยใช้น้ำกับความร้อนให้พอเหมาะ ถึงจะออกมาเป็นแบบนี้ได้”
ผมอธิบายให้ฟังขณะจัดเรียงปลาย่างกับชุปมิโซะไปให้คนละชุด ส่วนสลัดผักก็ใส่ไว้ในชามใหญ่ที่อยู่ตรงกลาง ใครจะกินก็ตักเอา แต่วันนี้ไม่ใช่มายองเนส แต่ลองทำน้ำสลัดแบบใสที่ออกรสเปรี้ยวดู
“ลองกินดูก่อนเถอะ”
ผมเห็นทุกคนเอาแต่จ้อง เลยเร่งให้ทุกคนชิมดู ส่วนรีแอกชั่นของแต่ละคนผมก็กะไว้แล้ว
“อร่อย! อะไรกันเนี่ย สิ่งที่อยู่ในปากฉันตอนนี้มันคืออะไรกัน!”
“หนวกหูน่า”
ผมตอบไปตามปกติกับการโวยวายของดาเซส ก่อนจะหันไปปลอบฟรานกับเดเม่ที่นั่งน้ำตาไหลพรากๆ เพราะความอร่อย ส่วนเอร่าเขมือบข้าวของตัวเองจนหมดชามก่อนใครเพื่อน และจ้องขอเติมอีกอยู่ เลยต้องตักให้เธอไปแบบพูนๆ เลย
“ปลาย่างกับซุปก็ยังมีอีกนะ”
“ขอเติมอีกค่ะ!”
ทุกคนประสานเสียงกันทันที
หลังจากกินกันเสร็จ ผมก็ไปชงชามาตบท้ายให้ ทุกคนที่นั่งชิบชาอยู่รอบโต๊ะล้วนแต่มีสีหน้าเคลิ้มฝันแบบมีความสุข
“นี้น่ะเหรอที่เรียกว่าข้าว ไอ้เม็ดสากๆ แข็งๆ ที่เคยกินมันต่างกันคนละเรื่องเลยล่ะ”
ดาเซสยังทำหน้าไม่อยากจะเชื่อ
“อร่อยมากเลยล่ะค่ะ นุ่มปากสุดๆ ยิ่งเคี้ยวยิ่งอร่อย พอกินกับปลาย่างก็อร่อยจนแทบเป็นลมเลยค่ะ”
ฟรานยิ้มแก้มเผละเลยทีเดียวพอนึกสิ่งที่กินไปเมื่อครู่
“ปลาก็อร่อยค่ะ เนื้อปลานิ่มมากเลย พอเอาเข้าปากก็หอมฟุ้งเลย ยิ่งได้กินตอนร้อนๆ แบบนี้ยิ่งอร่อย ซุปเองก็ช่วยกระซับรสชาติไว้อีก นายท่านคะ ช่วยสอนหนูทำอาหารแบบนี้ด้วยเถอะค่ะ”
เดเม่หลงใหลฝีมือทำอาหารของผมเข้าแล้ว
“อืม ก็กะไว้แบบนั้นอยู่แล้ว เพราะบางทีผมอาจจะไม่ว่างมาทำให้กินได้ทุกวันน่ะ”
พอผมบอกออกไปแบบนั้น ทุกคนก็ต้องอุทานออกมาพร้อมกัน
“เห๋!?”
“มะ ไม่นะ ฉันกลับไปกินอาหารแบบเดิมไม่ได้อีกแล้ว ถะ ถ้าขาดอาหารของนายไปล่ะก็ฉันตายแน่”
“มะ ไม่ได้กินอาหารของนายท่าน…ขอตายดีกว่าค่ะ”
“หนูถึงอยากจะทำอาหารให้ได้แบบนายท่าน แต่อย่างไงก็ขาดอาหารของนายท่านไม่ได้ แบบนี้แล้วหนูจะทำอย่างไงดี”
“นายคิดจะถอดทิ้งพวกเราแล้วสินะ! เริ่มจากอดอาหารแบบนี้มันทารุณกรรมชัดๆ”
“พอเลยทั้งหมดนั้นแหละ”
ผมคิดว่าพวกเธอเริ่มโอเวอร์ขึ้นเรื่อยๆ แล้ว หรือบางทีควรลดเมนูที่ทำลงดี แต่อย่างไงผมก็ชอบสีหน้าพวกเธอเวลาได้กินของอร่อยล่ะนะ
“แล้วนี้”
ผมหยิบถุงใส่เงินออกมาสี่ถุง และแจกจ่ายไปให้คนละถุง โดยมีคนละ 2,000 รีล
“วันนี้พวกเธอเอาเงินนี้ไปซื้อของที่อยากได้ซะ หรือจะเอาไปใช้ทำอะไรก็ได้ สรุปคือ วันนี้เป็นวันหยุด เอาเงินนี้ไปแล้วออกไปเที่ยวเล่นในเมืองซะ”
สีหน้าของแต่ละคนนี้ บ่งบอกชัดเจนเลยว่า กำลังงงกับคำพูดผมอยู่
“ไม่ได้หรอกค่ะ! พวกเราเป็นทาสจะรับเงินของนายท่านไปใช้ได้อย่างไงกัน”
ฟรานเป็นคนแรกที่ตั้งสติได้ เลยรีบร้องค้านออกมา
“ใช่ค่ะ แค่ที่ผ่านมานายท่านก็ดีกับพวกเรามากเกินไปแล้วด้วยซ้ำ”
เดเม่เองก็ทำหน้าขึงขังปฏิเสธ
“ฉันเองก็ใช้เงินของนายไม่ได้หรอก”
ดาเซสเองก็ด้วย
“นั้นสิ ส่วนของคนอื่นฉันไม่แปลกใจหรอก แต่มีส่วนของฉันด้วยเนี่ย นายวางแผนอะไรไม่ดีไว้แน่ๆ”
ยัยเอร่ามาใส่ความผมเฉยเลย คิดผิดจริงๆ ที่ทำดีกับยัยนี้ด้วย
“งั้นนี้ถือเป็นคำสั่ง วันนี้ฉันสั่งพวกเธอให้เอาเงินไป แล้วออกไปเล่นในเมืองซะ แล้วไปด้วยกันก็ดีมีอะไรดาเซสจะได้ปกป้องพวกเธอได้ เอารถม้าไปด้วยเผื่อใช้ขนของที่ซื้อกลับมา แต่อย่างไงก็กลับมาก่อนมื้อเย็นล่ะ”
“นายท่าน”
ทุกคนยังทำหน้าไม่เต็มใจ
“บอกแล้วไง ฉันไม่ฟังคำคัดค้านของพวกเธอ”
ผมต้องรีบตัดบท ไม่ให้พวกเธอมีเวลาคิดมาก
“ถึงจะไปเที่ยวเล่น แต่ก็ระวังตัวกันด้วยล่ะ”
ผมกำลังยืนส่งพวกเธอที่หน้าบ้าน โดยเดเม่เป็นคนขับรถม้า ส่วนอีกสามคนนั่งอยู่ข้างใน
“แล้วพวกหนูจะรีบกลับมาค่ะ”
ฟรานยื่นหน้าออกมาบอก
“ไม่ต้องรีบ บอกแล้วไงเป็นวันหยุด เที่ยวเล่นตามประสาสาวๆ ให้เต็มที่เลย”
พอทุกคนไปกันแล้ว ผมก็ปิดบ้านและออกไปข้างนอกเหมือนกัน ที่แรกที่ไปคือร้านอาวุธกับเกราะ เพราะมีดเพียงอย่างเดียวไม่พอใช้รับมือกับมอนสเตอร์ ผมเลยเลือกซื้อดาบเหล็กไปด้วย ส่วนเกราะก็ต้องซ่อมเพราะโดนร็อคโรลกระแทกจนยุบไปเมื่อวาน
จากนั้นก็ตรงไปที่กิล เพราะวันนี้ผมตั้งใจจะไปล่าวัตถุดิบบางอย่างมาทำอาหารเย็น เลยจะไปถามแหล่งว่าต้องไปล่าตัวอะไรถึงได้มา แล้วถ้ามีเควสด้วยก็จะได้รับมาเลย
แต่ระหว่างทางผ่านร้านค้าทาสพอดี ผมเลยโดนดึงดูดด้วยความหื่นอย่างช่วยไม่ได้
ร้านค้าทาสแห่งที่สาม เป็นร้านที่เล็กกว่าสองร้านแรก เป็นอาคารเก่าๆ ชั้นเดียว ข้างในไม่ได้ขังทาสไว้ แต่ล่ามโซ่ติดๆ กัน ยืนเรียงแถวอยู่ที่กำแพงด้านหนึ่ง การปฏิบัติกับทาสแย่มากที่เดียวร้านนี้ สุดท้ายก็ไม่มีทาสตามสเปกที่ผมวางไว้ เลยกลับออกมา
เมื่อไปถึงกิล โต๊ะทำงานของมอเรียว่างเปล่า สงสัยเธอยังไม่ตื่นล่ะมั่ง ก็เล่นกันซะถึงเช้าเลย ผมเลยไปติดต่อที่โต๊ะอื่นแทน แต่ไม่รู้ทำไม พอก้าวเข้ามาสายตาของพนักงานทุกคนถึงจ้องมาทางผมอย่างพร้อมเพรียง
“มาแล้วล่ะ”
“ใช่ไหมๆ”
“เป็นอะไรที่สุดยอดเลยล่ะ”
ผมไม่เข้าใจเสียงซุบซิบที่ดังมาเข้าหูเลย จึงทำเป็นไม่สนใจแล้วเดินที่แถวที่สั้นที่สุด
“ผมจะมาสอบถาม…”
“คุณใช่ไหมที่ค้างคืนกับมอเรีย!”
ผมยังถามไม่ทันจบเลย ก็โดนคุณพนักงานสาวคนนี้ถามแทรกขึ้นมาแล้ว ว่าแต่รู้ได้ไงเนี่ย
“อ่ะ ครับ”
ไม่จำเป็นต้องปฏิเสธ
“บอกหน่อยสิ ทำกันแบบไหนน่ะ ทำไมมอเรียถึงร้องเสียงหลงได้ขนาดนั้น”
“บอกไม่ได้ครับ ทำให้ดูได้อย่างเดียว”
ผมตอบไปแบบทะลึ่งนิดๆ แต่เรียกเสียงกรี๊ดของพวกผู้หญิงขึ้นมาทันที พอหันไป ก็เห็นทั้งพนักงานสาวและนักผจญภัยหญิงมารุมฟังอยู่รอบๆ แล้ว
“แล้วนายทำคนเดียวจริงๆ เหรอ มันทั้งคืนเลยนะ ทำได้อย่างไงน่ะ”
คราวนี้พนักงานอีกคนถามขึ้นมาแทน
“ขอแค่มีความหื่นอะไรก็ทำได้ครับ”
คราวนี้พวกผู้หญิงพากันหัวเราะอย่างสนุกสนานแทน ดูเหมือนผมจะเข้ากับผู้หญิงที่เมืองนี้ได้ง่ายกว่าที่คิดไว้ซะอีก แต่ระหว่างที่พูดคุยเฮฮากันอยู่ จู่ๆ ก็มีนักผจญภัยสาวกล้ามโตใส่ชุดขนสัตว์เดินเข้ามาด้านหลังผม
“เฮ้ย ข้าได้ยินตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว แกสินะที่คุยโวว่าเก่งเรื่องอย่างว่า”
“หมายถึงเย็ดกันน่ะเหรอครับ”
“กรี๊ด!”
พวกผู้หญิงกรี๊ดขึ้นมาเบาๆ เมื่อได้ยินผมพูดคำหยาบออกมาได้หน้าตาเฉย แต่ก็มีอีกหลายคนมองมาทางผมด้วยใบหน้าที่แดงฉ่า
“อะ อืมนั้นแหละ เลิกโม้ได้แล้ว ข้าไม่เห็นว่าจะมีผู้ชายคนใดทำได้อย่างที่เจ้าว่าเลย พวกผู้ชายน่ะไร้น้ำยาทั้งนั้น”
เธอตั้งใจจะตะโกนให้พวกผจญภัยตัวผู้ได้ยินด้วย แต่กลับไม่มีใครกล้าหือเถียงออกมา ดูท่าคงเคยเจอเธอเล่นงานกันมาหมดแล้ว
“เห งั้นจะลองดูไหมล่ะครับ ว่าผมทำได้อย่างที่พูดหรือเปล่า”
“เฮ้ย กลัวจะเก่งแต่ปากน่ะสิ”
“ไม่เชื่อมาพนันกันไหม”
“พนันอย่างไง”
“ผมจะทำให้คุณร้องเสียงหลงและถึงจุดสุดยอดในสามนาที”
“แล้วถ้าทำไม่ได้ล่ะ”
ผมหยิบเหรียญทองคำเล็กออกมา
“ก็เอาเงินนี้ไปได้เลย”
“ตกลงไอ้หนู เฮ้ยนี้ห้องนั้นว่างอยู่ใช่ไหม ขอข้ายืมใช้หน่อย”
นักผจญภัยสาวกล้ามโต ชี้ไปทางห้องที่อยู่ด้างหลังโต๊ะ ซึ่งเป็นห้องพักของพนักงาน พวกพนักงานสาวดูเหมือนอยากจะรู้เหมือนกันว่าจริงไหม เลยยอมให้ใช้ห้องได้ทันที
“ขอทราบชื่อก่อนได้ไหมครับ”
“ข้าชื่อโกร่า อาชีพนักรบเถื่อน อายุ 40 ฉายาสัตว์กินเนื้อ”
“ผมโรมะ ยังไม่มีอาชีพ อายุ…31 ฉายาไอ้หื่นหน้าปลวก”
ผมเกือบบอกอายุจริงไป เลยต้องบอกอายุให้เข้ากลับหน้าไว้ก่อน
ระหว่างแนะนำตัวกัน ก็เข้ามาอยู่ในห้องพักกันตามลำพังแล้ว โกร่าเป็นผู้หญิงที่ตัวสูงมาก น่าจะ 190 เซนกว่าๆ กล้ามเนื้อแข็งแรงราวกับผู้ชาย แต่ถึงอย่างนั้นหน้าอกของเธอก็น่าจะคัพG ได้เลย ผิวของเธอเป็นสีน้ำตาล ผมสีดำยาวรุงรัง คิ้วเข้มปากใหญ่ ไม่ใช่ไม่สวย แต่สวยแบบคนตะวันตก ด้านบนเธอใส่บราที่ทำจากหนังเสือดาว คลุมไหล่ด้วยผ้าคลุมที่ทำจากหนังหมาป่า ข้างล่างเป็นกระโปรงทรงกว้างแบบแหวกกลาง ตัดเย็นมาจากหนังเสือดาวเหมือนกัน
“เริ่มเลยก็ได้นะ ข้าจะต่อให้ก่อนหนึ่งนาทีเลย”
“อ้อ ไม่จำเป็นหรอกครับ เดี๋ยวก็จบแล้ว”
ผมทำการปลดบราเธอด้วยความเร็วแสง หน้าอกคัพG ระเบิดออกมาตรงหน้า มันเด้งไปตามแรงแรงโน้มถ่วงดูหนักมากจนน่าจะใช้เป็นอาวุธได้เลย หัวนมเธอใหญ่มากและคล้ำจนเป็นสีดำ แต่ผมก็ตรงเข้าไปดูดและนวดเค้นอย่างมันส์มือ เธอมีน้ำนมออกมาด้วย หน้าอกคัพ G ไม่ใช่หากันได้ง่ายๆ นะเฟ้ย แบบไม่เสริมไม่ยัดน่ะ
“ดะ เดี๋ยว! นี้แกทำอะไรน่ะ รีบๆ ใส่เข้ามาสิ”
“ใส่แน่ แต่ขอสนุกก่อน”
ผมผละออกจากหน้าอกเธอ และลงไปส่วนล่าง ไม่จำเป็นต้องถอดผมแหวกกระโปรงออก จนเจอกางเกงในสีน้ำตาลแบบซีทรู แต่มองผ่านกางเกงในก็รู้ทันทีว่าขนเธอรุงรังน่าดู ผมแหวกกางเกงในเธอแบบที่แหวกกระโปรง แล้วลงลิ้นไปทันทีเพื่อไม่ให้เสียเวลา ถึงจะมีกลิ่นไม่ค่อยดีก็เถอะ แต่ไม่ได้กะใช้เวลาสำรวจถ้ำนานอยู่แล้ว
ซึ่งแค่ผมลงลิ้นกับแหยงนิ้วเข้าไป โกร่าก็ร้องเสียงหลงออกมาแล้ว เธอพยายามปิดปากตัวเองไว้ทำเป็นว่าตะกี้ไม่ได้ร้อง ผมก็ได้ว่าอะไร เพราะไม่อยากให้จบก่อนเวลาด้วย
ผมเลยถอดของตัวเองบ้าง ซึ่งพอดุ้นของผมโผล่ออกมาดูโลก โกร่าก็ตาเหลือกแล้วทำท่าจะวิ่งหนีทันที แต่ผมไม่ปล่อยเธอไปหรอก ผมเข้าไปจากทางด้านหลัง และเสียบดุ้นเข้าไปทั้งๆ แบบนั้น ตัวเธอหยุดค้างยืนแข็งไปเลย น้ำรักไหลอาบหน้าขาจนเปียกแฉะ ตาเธอเหลือกจนแทบสิ้นสติ แต่นี้แค่พึ่งเริ่มต้น
ด้วยที่ตัวเธอใหญ่จึงสามารถรับดุ้นผมเข้าไปได้เป็นอย่างดี ผมเลยสอยกระแทกเธอได้อย่างแรงๆ โดยไม่ต้องยั้ง ทุกครั้งที่กระแทกใส่ เธอก็จะกรีดร้องออกมาเสียงดังราวกับสัตว์ และร้องขอให้ผมช่วยหยุด และยิ่งร้องขอผมยิ่งคึก ยิ่งสอยหนักขึ้นๆ
แค่ในนาทีเดียวเธอก็เสร็จติดๆ กันไปสามครั้ง แต่ผมยังรู้สึกสนุกอยู่เลยจะทำให้ครบตามเวลาเลย พอกระแทกเข้าไปสุดจนกระแทกปากมดลูกของเธอ ผมรู้สึกว่ามันนิ่มๆ และหยุบตัวลงไปนิดหน่อย จะว่าไปเคยได้ยินมาว่า คนที่เคยมีบุตรแล้ว ปากมดลูกจะยืดหยุ่นกว่า และผมก็คิดอะไรขึ้นมาได้
ผมดันเธอไปที่โต๊ะให้นอนหงาย และจับขาถ่างออก และดันดุ้นเข้าไปจนสุดทาง แต่ผมไม่ได้ดึงมันออก แต่กดมันเข้าไปต่อ
“มะ ไม่นะ! ไม่ไหวแล้ว อย่าให้มันเข้าไปข้างในนะ!”
โกร่ารู้แล้วว่าผมตั้งใจจะทำอะไรเลยรีบร้องห้าม แต่บอกแล้วไงยิ่งห้ามผมยิ่งคึก ผมกดเข้าไปต่อจนดุ้นผมทะลุปากมดลูกเข้าไปสำรวจในมดลูกของเธอจนถึงผนังด้านในสุด ท้องของเธอปูดขึ้นมาตามทรงของดุ้นผมเลย ส่วนโกร่าน้ำลายฟูมปากและตาลอยไปแล้ว ผมซอยต่อโดยทุกครั้งส่วนปลายก็จะไปกระแทกใส่ผนังมดลูกของเธอ และยิ่งกระแทกเข้าไปช่องคลอดของเธอก็ยิ่งบีบรัดแน่นขึ้น สมแล้วที่มีกล้ามเนื้อเยอะ ขนาดอายุสี่สิบ ข้างในยังรัดอย่างกะของเด็กสิบขวบ
มันใกล้จะหมดเวลาสามนาทีแล้ว ผมเลยซอยถี่ๆ เป็นการปิดเกมส์ ตอนนี้เองที่โกร่าเริ่มกลับมาร้องเสียงหลงและเสร็จไปอีกครั้ง การบีบรัดของเธอผมทำให้ผมเสร็จตามไปติดๆ ฉีดอัดใส่ผนังมดลูกเธอจนเต็มด้านใน เจอแบบนี้เข้าไปโกร่าเลยเสร็จค้างไปเลย ตอนผมดึงดุ้นกลับออกมันมาเนื้อด้านในเธอถึงกลับปลิ้นตามออกมาด้วย
ผมเดินกลับออกมาจากห้องพร้อมกับ Skill Glory lv 1 ของเธอ จากนั้นพวกพนักงานสาวก็รีบย่องเข้าไปดู พอเห็นสภาพโกร่านอนหมดสภาพอยู่บนโต๊ะ ก็พากันตกละลึงและรีบหันควับมาทางผม
“ของจริงล่ะ!”
“สัตว์กินเนื้อถูกพิชิตแล้ว!”
เสียงซุบซิบดังขึ้นอีกครั้ง และก็มีสาวๆ ใจกล้า เข้าไปในห้องเพื่อปลุกโกร่า
“นี้ๆ เป็นอย่างไงบ้าง”
“มะ หมอนั้น”
“อืมๆ เป็นไง”
“หมอนั้นมันมีอาวุธในตำนาน!”
โกร่ากรีดร้องออกมาก่อนจะสลบเหมือดไปอีกรอบ งานนี้ผมเลยได้ฉายาจริงๆ ที่ไม่ได้ตั้งขึ้นมาเองว่า ชายผู้มีอาวุธในตำนานแถมมันบัดซบตรงที่ไอ้ฉายานี้ ดันไปขึ้นแสดงบนบัตรกิลด้วยเนี่ยสิ
ตอนที่ 15 ฟาร์มวัว
กว่าผมจะสอบถามข้อมูลได้เรื่อง ก็เสียเวลาไปนานทีเดียว เพราะพนักงานสาวที่ผมคุยด้วย เอาแต่ชวนผมไปห้องข้างหลังลูกเดียว แต่ถ้าเล่นกับเธอไปอีกคน เดี๋ยวคนอื่นก็แห่กันมาไม่จบไม่สิ้น ผมเลยบอกเธอว่าเดี๋ยวจะจัดให้วันหลังแทน ทำให้เธอยอมบอกข้อมูลออกมาจนได้
ตอนออกมาจากกิล ผมก็โดนพวกผู้ชายมองด้วยสายตาหลากหลายความรู้สึก ทั้งนับถือ อิจฉา สาปแช่ง ส่วนผู้หญิงที่ผมเดินผ่าน ก็เลิกมองมาที่หน้าผม และมองไปที่เป้าผมแทนกันหมดแล้ว
ตัวที่ผมจะไปล่าวันนี้คือ High Cow สิ่งที่ผมต้องการจากมันก็คือ…ทั้งหมดเลย ทั้งเนื้อ ทั้งนม และRare drop ของมันก็คือเนย เพราะมื้อเย็นของวันนี้ผมตั้งใจจะทำสเต็กเนื้อไงล่ะ
แต่ High Cow lv 9-10 ซึ่งถือว่าสูงเกินไปสำหรับมือใหม่อย่างผม ทว่าผมคิดว่าเป็นเป้าหมายที่กำลังเหมาะ เพราะผมอยากทดสอบวิธีสู้ใหม่ๆ ของตัวเองดู เพราะเมื่อวานตอนไปกับฟราน ผมแทบไม่มีประโยชน์อะไรเลย วันนี้นอกจากมาหาวัตถุดิบทำอาหารแล้ว ยังมาเพื่อฝึกวิชาด้วย
ส่วนสกิลที่ได้มาใหม่สองอันคือ Passive skillDrop rare rateX2 ซึ่งได้มาจากมอเรีย เป็นสกิลที่ดีมาก เพราะจะทำให้มีโอกาสได้ไอเท็มหายากเป็นสองเท่า กับ Skill Glory lv1 ของโกร่า ที่พอใช้สกิลนี้แล้ว จะทำการบัพให้กับตัวเองและผู้ที่อยู่ในรัศมีห้าเมตร เพิ่มพลังโจมตีและความเร็วขึ้นตามเลเวลสกิลเป็นเวลา 1 นาที และหลังจากสกิลหมดเวลาแล้ว จะทำการฟื้นฟูพลังชีวิต 20% ทันที สกิลนี้มีข้อดีคือ ไม่มีคลูดาวน์สามารถใช้ได้อย่างต่อเนื่อง แต่ข้อเสียก็มี เพราะมันกิน Mp มหาศาล เลเวลแค่สามของผมตอนนี้ ใช้มันได้ทีเดียวเท่านั้น แต่ว่า…ผมมีสกิล Drainของฟรานเวลาผมโจมตีมอนสเตอร์ ผมจะได้ Hp Mpฟื้นคืนมาด้วย ถ้าเป็นไปตามที่คิดไว้ ผมสามารถใช้Glory ได้เรื่อยๆ แม้จะมีเลเวลน้อยก็ตาม
พวก High cow ตัวใหญ่และแข็งแรงกว่าวัวปกติ มันไม่ได้อยู่ในดันเจี้ยน แต่จะอยู่รอบๆ นอกกำแพงเมือง เป็นมอนสเตอร์ที่ไม่โจมตีก่อน แต่มันจะรุมเข้ามาทันทีถ้าเห็นเพื่อนถูกโจมตี และมีเควสที่เกี่ยวข้องกับมันถึงสองเควสด้วยกัน คือเควสปราบปราม ฆ่า High cow 10 ตัว เงินรางวัล 500 รีล เป็นเควส Rank 5 กับเควสรวบรวมเนื้อวัว รับซื้อที่ราคาชิ้นล่ะ 30 รีล (แพงกว่าเนื้อไก่สิบเท่าเลยเหรอ!) เป็นเควส Rank 4
ผมใช้ตรวจสอบกับมันก่อน แล้วคำนวณดูว่าค่าพลังต่างกันมากแค่ไหน ผลที่ได้คือ ไม่ค่อยดี พลังโจมตีของมันค่อนข้างสูง ถ้าผมโดนมันพุ่งชนหรือใช้เขาเสยใส่ แค่ทีเดียวก็เกือบตายเลย แล้วถ้าโดนจุดตายจนติดคริติคอลขึ้นมา ตายคาทีเลยล่ะ เลยต้องระวังตัวเป็นพิเศษ
เอาล่ะ วางแผนเสร็จแล้ว ลุยกันเลย
…ย่องๆๆ
เก็บหิน ขว้างใส่ โป้ก! มอออออ!
ผมใช้วิธีปาหินล่อมันออกมาฆ่าทีละตัวไง แบบว่าดุ้มๆ ไปกลางฝูงก็โดนมันรุมกระทืบน่ะสิ
พอมันพุ่งเข้ามาผมก็ชักดาบและใช้สกิลGlory ออกมา พร้อมมองไปที่เท้ามันเพื่อนับก้าวระยะเคลื่อนไหวจนเมื่อมาอยู่ในระยะดาบ ผมก็ทิ้งตัวฟันกว้างไปที่ขาของมันจนขาดไปข้างหนึ่ง มันเสียหลักล้มลงหน้าทิ่มพื้นทันที จากนั้นผมก็รีบเปลี่ยนอาวุธเป็นมีดคู่แทนเพื่อให้มีโอกาสขโมยไอเท็มได้ และเข้าไประดมแทงมันจนกว่าจะตาย ซึ่งใช้เวลาประมาณหนึ่งนาทีพอดี จน Glory หมดเวลาลง
ความน่ากลัวของเจ้าวัวนี้คือการพุ่งชน เพราะงั้นผมจึงเล็งหยุดการเคลื่อนไหวมันก่อน พอล้มแล้วมันก็จะทำอะไรไม่ได้ เป็นเป้านิ่งให้ผมตอดพลังไป ถึงผมจะโจมตีได้ไม่แรง แต่ด้วย Glory กับจำนวนครั้ง ก็ชดเชยพลังโจมตีที่อ่อยด้อยได้
“โอ้ว Mp ขึ้นมา 50% เลย Drain นี้ใช้ได้ดีเลยนี่น่า แบบนี้ฆ่าสองตัวเราก็ใช้ Glory ได้ครั้งหนึ่ง ไปไหวแน่ แต่ปัญหาคือตัวต่อไปนี้ที่ไม่มี Glory ช่วยเนี่ยล่ะ”
ผมปาเรียกตัวที่สองมาหา รอบนี้ผมระวังมากกว่าเดิมเพราะไม่มี Glory ช่วย ผมลองวิธีเดิมด้วยการรอมันเข้ามาใกล้ และทิ้งตัวฟันขามัน แต่มันแย่กว่าที่คิดไว้ซะอีก ดาบที่ฟันไปไม่อาจตัดผ่านกระดูกไปได้ ผมโดนมันชนกระเด็นเป็นการจ่ายค่าตอบแทบของความผิดพลาด
ตัวผมลอยไปจนต้นไม้ในป่าแรงจนต้นไม้ยังหักกลาง ผมได้ยินเสียงกระดูกตัวเองลั่นไปทั่วทั้งตัว ผมลืมไปเลยพลังชีวิตลดมันไม่ใช่แค่ตัวเลข แต่หมายถึงร่างกายจะบาดเจ็บและเคลื่อนไหวได้แย่ลงด้วย ตอนนี้วิกฤตแล้ว! ไม่ๆ ต้องสงบใจไว้
ผมหยิบยาฟื้นพลังขึ้นมาดื่ม และพอพลังฟื้นขึ้นมาก็พอขยับตัวได้ แต่ไม่มีเวลาให้พัก เพราะ High cowพุ่งตามเข้ามาแล้ว พลังชีวิตฟื้นขึ้นมาไม่ถึงครึ่ง ถ้าเข้าไปตอนนี้ตายคาที่แน่ๆ ผมเลยปามีดออกไปหวังจะให้มันหยุด แต่ก็ไม่ได้ผลอีกแล้ว มีดกระเด้งออกไปราวกับปาใส่กำแพง
เปลี่ยนสถานะเป็นจอมมาร…ไม่ อย่าทำแบบนั้น จะพึ่งแต่พลังของจอมมารไม่ได้ ผมต้องพัฒนาตัวเองโดยก้าวผ่านความตายไปให้ได้
ผมใช้สกิลพ่อบ้านสมบูรณ์แบบทำการก่อกองไฟขึ้นมาขวางหน้า High cow ไว้ แต่กองไฟไม่ใหญ่พอจะเผามันได้ทั้งตัว ทว่าก็ช่วยหยุดการพุ่งชนไว้ได้แล้ว ผมขยับตัวโดยให้มีกองไฟขวางระหว่างพวกเราเอาไว้
ในที่สุดผมก็ถ่วงเวลาจนพลังชีวิตเพิ่มขึ้นมาจนเต็ม แค่นี้ผมก็เข้าไปชนได้แล้ว แถมนึกอะไรออกแล้วด้วย อะไรบางอย่างที่ท่านแม่เคยสอนไว้
บ้านของผมที่โรงเก่า เป็นโรงฝึกศิลปะป้องกันตัว โดยมีท่านแม่ที่เป็นตำรวจควบครูฝึกเป็นคนสอน ผมเองไม่ได้รับการฝึกอะไรเป็นพิเศษหรอก แต่ท่านแม่คอยพูดกรอกหูผมบ่อยๆ ถึงพื้นฐานของวิชาต่อสู้
สิ่งมีชีวิตที่เคลื่อนที่ด้วยขา ล้วนแต่มีหลักการเดียวกัน ‘สมดุลของร่างกาย’
สมดุลของเจ้าวัวบ้านี้ก็คือ!
ผมยกดาบขึ้นรับการพุ่งชนของมัน โดยให้สันดาปกดลงไปบนเขามันเอียงไปด้านข้างเล็กน้อย แต่เท่านั้นก็เพียงพอจนทำให้มันเสียสมดุล จนตัวเอียงไปด้านข้าง พอเห็นช่องว่างผมก็ตวัดดาบฟันไปใส่สีข้างมันทันที เกิดแผลลึกจนเลือดมันไหนทะลักออกมา
ผลของการต่อสู้ออกมาแล้วจากการโจมตีเมื่อครู่ เพราะอาการบาดเจ็บทำให้มันช้าลง หลังจากลงดาบด้วยวิธีเดิมไปอีกสามครั้ง High cow ก็ล้มลง และกลายเป็นก้อนเนื้อขนาด 500 กรัม
“สะ สำเร็จแล้ว”
ผมถึงกับทิ้งตัวนั่งลงอย่างหมดแรง เพราะเฉียดตายไปแล้ว แต่ว่าสิ่งที่ได้กลับมาล้ำค่าเหลือเกิน
พอตรวจดู Mp มันขึ้นมาถึงเพียงแค่ 70% ผมเดาว่าตอนแรกผมสู้ได้โดยไม่เสีย Hp เลย Drain เลยดูดพลังไปลงให้กับ Mp อย่างเดียวถึงเพิ่มขึ้นไว แต่รอบสองผมโดนโจมตีทำให้ Hp ลดไป Drain เลยดูดพลังแล้วแชร์จ่ายให้ทั้งสองค่าเลยขึ้นมาน้อยกว่า
แต่ว่าไม่มีปัญหา ผมจับจุดได้แล้ว จากนี้ไปมั่นใจว่าป้องกันการโจมตีของ High cow ได้แน่ พอพักจนหายเหนื่อยแล้ว ผมก็เรียกตัวที่สามมาสู้โดยไม่ใช้Glory และก็ปราบมันลงได้โดยไม่บาดเจ็บแล้ว แถมเลเวลอัพแล้ว เลเวล 4 ล่ะทีนี้ ส่วนของดรอปรอบนี้เป็นนมที่ใส่อยู่ในกระเพาะ
ผมสู้แบบนี้ไปเรื่อยๆ Glory ใช้ได้เมื่อไรก็ใช้เพื่อฆ่าให้ได้เร็วขึ้น บางทีก็จะยอมเจ็บปวดให้พลังชีวิตลด เพื่อฝึกสกิล Hp Grow up
หลังฆ่าไปได้ยี่สิบตัว ไอเท็มที่ได้มาก็มี เนื้อ 15 นม 7เนย 1 ส่วนที่ขโมยได้มีแต่เนื้อ
ตอนนี้เที่ยงแล้วผมเลยพักก่อน เพื่อจะได้ทดสอบทำสเต็กดูด้วย ผมถอดเสื้อเกราะออก มาใช้แทนกระทะย่าง พอจัดการวัตถุดิบแล้ว ก็ตั้งไฟ เอาเนยลงไปละลาย เทซอสที่ทำมาจากบ้าน แล้วก็เอาเนื้อลงไปย่าง พอสุกได้ที ก็ใส่เนยวางไว้ที่ด้านบนก็เป็นอันเสร็จ กลิ่นหอมใช้ได้ ส่วนรสชาติ…อร่อยเหาะเลยแฮะ คุณภาพเนื้อนี้ดีกว่าเนื้อวัวของโลกเก่าอีก พอย่างแล้วไขมันในเนื้อจะละลายออกมา เพิ่มรสชาติให้อร่อยสุดๆ บางทีอาจต้องย่างให้สุกกว่านี้อีกหน่อย เพื่อจะได้รสชาติของไขมันมากกว่านี้
พอกินจนอิ่มแล้วผมก็เริ่มต้นล่าต่อ เพราะต้องการเนยอีก อย่างน้อยจะตุนไว้สัก 4-5 ก้อน เพื่อใช้กินกับอย่างอื่นด้วย นมเองก็ว่าจะเก็บไว้ ถ้าได้กินนมทุกเช้าก็ไม่เลวเลย ส่วนเรื่องการเก็บก็หมดห่วง เพราะวัตถุดิบที่โยนเข้าไปในกระเป๋า จะคงสภาพเดิมเหมือนโดนหยุดเวลาเอาไว้ เพราะงั้นไม่ต้องห่วงว่าเนยจะละลายหรือนมจะบูด เก็บปริมาณมากแค่ไหนก็ได้ แบบนี้ก็ตุ้นอาหารกินได้ทั้งปีแบบสบายๆ เลย ผมคิดว่าบางทีอาจต้องซื้อกระเป๋าเพิ่ม เอาไว้ที่บ้านเพื่อใช้เก็บของกินต่างหากเลย
ผมล่าวัวตลอดทั้งวันจนถึงช่วงเย็นถึงเลิก จำนวนวัวที่ผมฆ่าไปก็…124 ตัว ไอเท็มที่ได้ เนื้อวัว 94 นม 41เนย 6 เลเวลก็เพิ่มมาเป็น 6 แล้ว สกิลก็เลเวลเพิ่มด้วย
-ขโมย lv 3
-Glory lv 2
Passive skill
-Hp Grow up lv 2
-Drain lv 3
-Drop Rare Ratex2 lv2
แถมได้สกิลใหม่มาอีกสองสกิล
Passive skill
-Sword Mastery lv 1
-Dagger Mastery lv 1
ผมกลับไปรายงานผลที่กิลด้วยรอยที่หุบไม่ลง
ที่กิลบรรยากาศดูแปลกๆ คนเยอะผิดปกติ มีแถวต่อยาวจนออกมาด้านนอก หรือว่ามีอีเว้นอะไรหรือเปล่า? ผมรู้สึกสนใจเลยเข้าไปในกิลเพื่อดูหัวแถวว่ามีอะไร
แถวนั้นต่อเรียงไปยังที่โต๊ะของพนักงานคนหนึ่ง แต่ดูจากตำแหน่งแล้วผมรู้ทันทีว่าเป็นโต๊ะของใคร มอเรียนั้นเอง ผมพึ่งนึกได้ว่าได้ใช้แยมขาวละเลงตัวเธอไปขนาดไหน ไม่ใช่แค่แผลเป็นหายไป หรือกลับมาสู่สภาพที่ดีที่สุด แต่อายุเธอยังลดลงด้วย ไม่แปลกล่ะนะที่จะโดนรุมแบบนั้น ธรรมดามอเรียเองก็เป็นคนสวยอยู่แล้วด้วย
แต่สำหรับโต๊ะอื่นกลับว่างโล่ง มีเพียงแต่พวกพนักงานสาวทำหน้าเหม็นเบื่ออยู่ เอ่อ อารมณ์นี้ผมเข้าใจเลยแฮะ ไหนๆ แล้วผมก็เข้าไปที่โต๊ะว่างดีกว่า พนักงานสาวจำหน้าผมได้ เลยรีบจะทวงสัญญา แต่จู่ๆ เธอก็โดนชนกระเด็น
“สวัสดีค่ะท่านโรมะ วันนี้ไปล่าที่ไหนมาเหรอคะ”
เป็นมอเรียที่ยิ้มหวานให้ ส่วนผมค่อยๆ หันคอไปทางแถวยาวเมื่อครู่ ซึ่งทุกคนหันมาจ้องผมราวกับฆ่าฟันกันให้ตายไปข้าง
“…ทางนั้นจะไม่เป็นไรเหรอครับ”
ผมชี้ไปทางแถวที่รออยู่ แต่มอเรียไม่สนใจแม้แต่น้อย
“เอ๋ นั้นเลือดเหรอคะ! ท่านโรมะบาดเจ็บมาเหรอ!”
มอเรียทำหน้าตกใจจนยื่นหน้าผ่านโต๊ะมา แต่ผมรีบโบกมือปฏิเสธ
“เปล่าครับ พอดีผมใช้เกราะแทนกระทะย่างเนื้อ มันเลยเปื้อนนิดหน่อย ฮะๆๆ”
“ว้าว! ท่านโรมะทำอาหารได้ด้วยเหรอคะ ว่างๆ ทำให้ฉันทานด้วยสิ”
“ฮะๆ ได้ครับ ว่าแต่เลิกเรียกผมท่านสักทีเถอะ มันรู้สึกแปลกๆ น่ะครับ”
“หรือว่าจะให้เรียกว่านายท่านดีคะ”
“ช่วยเรียกผมแบบเดิมด้วยครับ!”
เรื่องทักทายไว้แค่นี้ดีกว่า ส่วนเรื่องก็ทำเป็นมองไม่เห็นไปล่ะกัน ผมเลยยื่นบัตรกิลให้กับมอเรียไปตรวจสอบ ซึ่งเธอก็รับไปด้วยท่าทางร่าเริง ผมอดคิดมากไม่ได้แล้วสิ ว่าเมื่อคืนทำเกินไปหรือเปล่า เพราะดูเธอนิสัยเปลี่ยนไปเลย ถึงจะเป็นไปในทางที่ดีขึ้นก็เถอะ
“ว้าว! ฆ่า High cow ไปเยอะเลยนะคะเนี่ย Rank อัพเป็น 4 แล้ว ยินดีด้วยค่ะ”
มอเรียส่งบัตรกิลคืนให้ผม ขณะยื่นหน้าเข้ามาใกล้จนน่าเสียวไส้
“คืนนี้แวะไปหาฉันทีห้องอีกนะคะ”
เธอกระซิบบอกเบาๆ
“ไปแน่นอนครับ”
ผมไม่ปฏิเสธคำเชิญของสาวๆ อยู่แล้ว หลังจัดการขายเนื้อวัวบางส่วนไปเพื่อเก็บเควสแล้ว ผมก็กลั้นใจซื้อกระเป๋าแบบใหญ่มาอีกใบหนึ่ง เพื่อเอาไว้ใช้เก็บวัตถุดิบทำอาหารที่บ้าน
แต่พอซื้อแล้วก็อดด่าตัวเองไม่ได้ เพราะสุดท้ายก็ใช้จ่ายมากว่าเงินที่หาได้อีกแล้ว แบบนี้ทาสคนต่อไปเมื่อไรจะซื้อได้กันเนี่ย
ตอนที่ 16 หอยมหัศจรรย์
ถึงจะยังไม่ถึงเวลามื้อเย็น แต่คิดว่ากลับเร็วหน่อยก็ดีเหมือนกัน ผมเดินกลับคฤหาสน์ด้วยความรู้สึกห่อเหี่ยว
เมื่อกลับมาถึงก็รู้ทันทีว่าทุกคนกลับมาก่อนเขาแล้ว เพราะมีเสียงดังออกมาจากในบ้าน พอผมเปิดประตูเข้าไป ทุกคนก็หยุดสิ่งที่ทำอยู่ แล้วรีบหันมาพูดอย่างพร้อมเพรียงกัน
“ยินดีต้อนรับกลับค่ะ นายท่าน”
“อืม กลับมาแล้ว”
นี้แหละที่อยากได้ยิน หัวใจได้รับการเยียวยาแล้วสิเรา
“แล้วกำลังทำอะไรกันอยู่เหรอ”
ผมหันไปถามเพราะเห็นก่อนเข้ามา เหมือนพวกเธอทำอะไรกันอยู่
“คิกๆๆ”
ทุกคนหันมายิ้มให้กัน ก่อนจะดึงแขนผมให้ตามเข้าไปที่ห้องนั่งเล่น
พอเข้าไปผมก็เห็นจำนวนคนที่เกินมาหนึ่ง?
“ใครน่ะ?”
แขกแปลกหน้าที่นั่งอยู่ตรงโซฟาหันมาทางผม เธอเป็นเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ ดูอายุน้อยกว่าฟรานซะอีก
“…นี้เธอคงไม่ได้ไปลักพาตัวมาใช่ไหม”
ผมหันไปถามเอร่า
“ทำไมต้องหันมาทางฉันเป็นคนแรกด้วยล่ะ!”
“ก็เธอมันน่าสงสัยไง”
“โหดร้าย! ฉันไม่เกี่ยวอะไรด้วยเลยนะ”
“นายท่านค่ะๆ”
ฟรานดึงมือผมเบาๆ
“หือ?”
“คือว่า…พวกหนูซื้อเธอมาเองค่ะ”
พอได้ยินแบบนั้นผมก็ทรุดลงไปกับพื้นแบบหมดแรง ความผิดผมเองแหละ ที่ไม่ได้อบรมพวกเธอ สิ้นหวังแล้ว
“นายเหรอ เจ้านายของเด็กพวกนี้”
เด็กสาวตัวจิ๋วเดินมายืนอยู่ตรงหน้าผม และพูดขึ้นอย่างวางอำนาจ วิธีพูดก็ไม่เหมือนเด็กเลย เธอมีผมสั้นสีแดงแววตาดุดัน แต่ใบหน้าน่ารักน่าชังจนอยากกอดเลย
“ใช่ แล้วเธอทำอีท่าไหนถึงโดนซื้อตัวมาได้ล่ะ”
“เรื่องนั้นให้ฉันอธิบายให้เอง”
ดาเซสอาสาเล่าให้ฟัง ว่าจริงๆ พวกเธอไม่รู้จะเอาเงินไปใช้ทำอะไร เลยนำเงินมารวมกันเพื่อซื้อของขวัญให้กับผมแทน (ยกเว้นยัยเอร่าที่เอาเงินไปซื้อขนมกินหมด) แต่ตอนไปเดินเลือกว่าจะซื้ออะไรให้ผมดี ก็ไปเจอเด็กคนนี้เข้า
เธอมีชื่อว่า ยูริน เป็นเผ่าดวาฟ เธอประกาศขายตัวเองอยู่ในตลาดในราคา 5,000 รีล ฟรานเห็นว่าเป็นแบบที่ผมชอบ เลยคว้าตัวมาทันที…ไม่ไหวแฮะ ท่าทางฟรานจะรู้สึกรสนิยมของผมอย่างละเอียดเลย
“ว่าแต่ทำไมจะขายตัวเองทั้งทีตั้งราคาแค่ 5,000 เองล่ะ อย่างเธอนี้ฉันว่า 1,000,000 ยังถูกไปด้วยซ้ำ”
ผมอดสงสัยไม่ได้ แต่ฟรานก็กระตุกมือผมเบาๆ เพื่อเรียกอีกครั้ง
“เผ่าดวาฟมีข้อเสียอยู่ค่ะนายท่าน ปกติแล้วไม่นิยมเอามาเป็นทาส หรือเอามาเป็นทาสก็ขายไม่ออก”
“ข้อเสีย? ตรงไหน”
ผมมองตั้งแต่หัวจรดปลายเท้า ก็ไม่เห็นตำหนิอะไรเลย มีแต่ยิ่งมองยิ่งทำให้ไอ้เจ้าดุ้นผมมันแข็งตัว จนจะทะลุกางเกงออกมาอยู่แล้ว
“อย่างแรกคือรูปร่างค่ะ ยูรินถึงจะเห็นแบบนี้แต่ก็อายุ 90เธอก็ปกติดีทุกอย่าง แต่ยูรินก็ยกce">ร่างกายจะไม่เติบโตไปมากกว่านี้แล้ว”
“90 ของดวาฟนี้เทียบกับมนุษย์แล้ว อายุประมาณเท่าไรเหรอ”
ข้อสงสัยของผมยูรินเป็นคนตอบเอง
“ข้าเป็นรุ่นแม่ของเจ้าได้เลยล่ะไอ้หนู”
“ป้าโลลิสินะ อืม แล้วอย่างอื่นล่ะ”
“ค่ะ อย่างที่สองคือ…พวกดวาฟเป็นพวกตายด้านค่ะ สิ่งที่สนใจมีแต่เหล้ากับการประดิษฐ์สิ่งของเท่านั้น บวกกับรูปร่างที่เล็กเกินไป เลยไม่เป็นที่นิยมจะเอามาเป็นทาส เพื่อใช้บำเรอความใคร่ให้เจ้านายค่ะ”
“หือ แต่ก็ยังเอาไปใช้แรงงานได้นี้ พวกดวาฟน่าจะแข็งแรงไม่ใช่เหรอ”
“ใช่ ปกติแล้วดวาฟจะถูกขายไปเป็นแรงงานถูกๆ ในเหมืองแร่ แต่เธอคนนี้มีปัญหานิดหน่อย”
ดาเซสตอบให้แทน
“เรื่องนี้ก็เป็นส่วนหนึ่งของสัญญาด้วย ที่ข้าตั้งราคาไว้ถูก เพราะข้ามีเงื่อนไขว่าคนที่ซื้อข้าไปจะต้องรักษาข้าให้ได้”
“ป่วยอยู่สินะ เป็นอะไรล่ะ”
ผมมองดูเธอก็ปกติดีทุกอย่าง แต่ยูรินก็ยกแขนทั้งสองข้างขึ้นมา มันสั่นและดูไร้เรี่ยวแรง
“แขนของข้า ไม่มีแรงเลย แค่ถือแก้วเหล้ายังไม่ไหว”
“…หรือว่า”
ผมจับแขนของเธอดู กล้ามเนื้อไม่มีการตอบสนองอย่างที่คิด
“นายท่านคะ รักษาได้ไหม”
เดเม่เข้ามาถามอย่างเป็นกังวล
“อืม เป็นโรคกล้ามเนื้ออ่อนแรงน่ะ บางทีอาจเพราะกินเหล้ามากไปก็มีส่วน จะรักษาได้ไหมก็ต้องลองดูก่อน”
“จริงเหรอ! นี้เจ้าจะรักษาข้าจริงๆ เหรอไอ้หนู”
“เจอโลลิเรียกว่าไอ้หนูแล้วมันรู้สึกพิกลแฮะ แต่ก่อนจะรักษาให้ขอถามก่อน เงิน 5000 ที่ตั้งเป็นค่าตัวมีความหมายอะไรหรือเปล่า”
“…ข้าจะเอาเงินไปไถ่อุปกรณ์ทำงานของข้าคืนมา ข้าเอามันไปขายเพื่อเอาเงินมารักษาตัวเอง”
“แบบนี้เองเข้าใจล่ะ งั้นขอพูดให้ชัดเจนก่อน ถ้าผมรักษาได้ เธอจะมาเป็นทาสของผมใช่ไหม”
“ใช่”
“แล้วรู้ใช่ไหม ถ้ามาเป็นทาสผม จะต้องช่วยผมทำงานรวมถึงต้องเป็นที่ระบายความหื่นของผมด้วย”
“รู้ ข้ายังบริสุทธิ์อยู่ และไม่มีปัญหาถ้าเจ้าจะใช้ร่างกายข้า สนองความต้องการของตัวเอง รู้ไว้ว่าร่างกายของพวกข้าอึดมากกว่าพวกเจ้ามากมายนัก ต่อให้เจ้าจะทำรุนแรงหรือไม่ให้พักผ่อนเลยข้าก็ทนไหว แต่ว่าถ้าเกิดข้าตั้งท้องขึ้นมา ขอให้ปล่อยลูกของข้าจากการเป็นทาสด้วย”
“ชัดเจนดี เป็นอันตกลง ฟรานช่วยหน่อย”
ผมหันไปเรียกฟราน ซึ่งเธอรู้งานดี เลยยิ้มหน้าบาน และจัดการเอาดุ้นของผมออกมาจากกางเกง ก่อนจะทำการแปรงสภาพเป็นไอติมแสนอร่อย
“หือ! นี้เจ้าทำอะไร! ไหนว่าจะรักษาข้า ถ้าจะมาเล่นตลกกัน ข้าจะกลับล่ะ”
“เดี๋ยวก่อนค่ะ นี้แหละคือวิธีการรักษาของนายท่าน”
เดเม่เข้ามาอธิบายให้ยูรินฟัง พลางจับเธอนั่งลงที่เก้าอี้ใกล้สุด
“รักษากันแบบไหนข้าไม่เข้าใจ แล้วทำไมต้องเอาเจ้าสิ่งนั้นเข้าไปในปากของเด็กคนนี้ด้วย”
ยูรินถามขึ้น แต่ก็มองการใช้ปากทำรักอย่างสนใจ
“เอ่อ คือว่า…มะ มันเป็นวิธีเอายาออกมาของนายท่านน่ะค่ะ”
“เก็บยาไว้ในร่างกายตัวเอง เรื่องแบบนี้ข้าพึ่งเคยได้ยิน!”
ผมปล่อยให้เดเม่เป็นคนตอบคำถามของยูรินไป ส่วนผมก็จดจ่ออยู่กับฟราน ที่นับวันยิ่งใช้ปากเก่งขึ้นทุกที ขนาดไม่ได้สอนยังอมไข่ให้ด้วย แถมดูใบหน้าที่น่ารักและทรงเสน่ห์นั้น กำลังแสดงสีหน้าเคลิบเคลิ้มตอนเลียดุ้นไปด้วย มันกระตุ้นอารมณ์ดีสุดยอดไปเลย แถมเส้นผมเธอก็นุ่มมือให้ความรู้สึกดี ดูหน้าเธอไปลูบผมเธอไป ฟินซะไม่มี ไม่ไหวค่าความหื่นเต็มหลอดซะแล้ว
ผมเอาดุ้นออกจากปากของฟราน เธอทำหน้าเสียดายเหมือนเด็กที่โดนแย่งขนมเลย แต่มันยังไม่จบหรอก ผมจับเธอหันไปทางโต๊ะและให้วางมือลงโดยหันก้นมาทางผม จากนั้นผมก็ถลกกระโปรงยาวถึงพื้นของเธอขึ้น วันนี้เธอใส่กางเกงในฝักทองแฮะ
ตอนแรกผมคิดจะเล้าโลมให้เธอมีอารมณ์ซะก่อน แต่ผมสอดนิ้วผ่านรูที่ทำไว้ตรงเป้ากางเกงในเข้าไป ก็พบว่าน้องสาวของเธอแฉะพร้อมใช้งานแล้ว ฟรานนี้เริ่มลามกขึ้นทุกทีแล้วสิ แค่ดูดดุ้นผมก็แฉะขนาดนี้แล้วเหรอเนี่ย แถมสีหน้าที่เธอหันมามองผม เหมือนจะทนไม่ไหวอยู่แล้วให้ผมใส่เข้าไปอย่างด่วนเลย เรื่องอะไรจะไปขัดความต้องการของเธอ
ดุ้นผมของดันเข้าไปทีเดียวสุดถ้ำ พร้อมกับฟรานทีกรีดร้องออกมาดังลั่น จนยูรินสะดุ้งตัวลอยด้วยความตกใจ ฟรานเสร็จทันทีที่ผมเสียบเข้าไป อย่างที่คิดไว้เลยเธอคงเสี่ยนอยู่แล้ว
ผมรอแปบหนึ่งให้ฟรานพักหายใจ ก่อนจะเริ่มซอยเอวกระแทกใส่ เธอร้องครางเสียงลามกตอบรับการกระแทกทุกครั้ง ถ้าผมเร่งเธอก็จะครางเร็วขึ้นตาม ระหว่างที่ผมกระแทกหอยเล็กๆ ของฟรานอย่างเมามันส์ ก็แอบเหลือบไปดูรอบตัวด้วย
เดเม่มองมาทางผมแต่ก็คอยดูยูรินไปด้วย ส่วนยูรินนั่งทำหน้าตายแต่ยกนิ้วโป้งขึ้นมากัด ข้างเธอมีดาเซสที่ยืนมองผมตาไม่กระพริบ แล้วทำหน้ายิ้มแบบลามกแถมน้ำลายไหลแล้วนะนั้น ว่าแต่ทำไมยัยเอร่าถึงยังอยู่ในห้องด้วยล่ะเฟ้ย ถึงจะยกมือขึ้นมาปิดหน้าไว้ แต่นิ้วถ่างซะกว้างแล้วจ้องเขม็งเลยนะนั้น สรุปอยากดูหรือไม่อยากดูกันแน่ฟ่ะ!
ผมกลับมาดูฟรานอีกครั้ง เพราะเธอใกล้จะเสร็จอีกครั้งแล้ว ผมเลยเร่งจังหวะสอยหนักๆ แทงแบบเน้นๆ จนในที่สุดเธอก็ถึงไปอีกรอบ ผมรอจังหวะที่ภายในถ้ำของเธอบีบรัดก็เสร็จตามเธอไป แต่ผมยังไม่ชักออกมา เพราะอยากแตกข้างในฟรานเพื่อจะได้เพิ่มค่าพลังให้เธอไปด้วย พอออกไปครึ่งหนึ่ง ก็รีบชักออกมา และตรงไปหายูรินที่เหมือนจะตกใจเล็กน้อย ผมจับหัวเธอกดลงและกระแทกดุ้นเข้าไปในปากทันที จากนั้นก็ปล่ออยเอาแยมขาวที่อั้นเอาไว้ระเบิดใส่ฉีดเข้าไปในลำคอของเธอ
“ไอ้บัดซบ! ข้ายังไม่ตกลงเป็นทาสของเจ้า มาทำกับข้าเช่นนี้ได้อย่างไง!”
ยูรินพอตั้งสติได้ก็รีบคายดุ้นผมออกมา สีหน้าเธอแดงขึ้นมาด้วยความโกรธ
“…เอารับ”
ผมไม่สนใจท่าทางของเธ เธอก็มาอยู่ตรงเท้าผมในท่าหมอบกรฟรานขึ้นมา และโยนให้ยูรินรับ ซึ่งเธอคว้ามันไว้ด้วยมือเดียว
“อ่ะ!”
ยูรินเปลี่ยนสีหน้าเป็นครั้งแรก เหมือนจะรู้แล้วว่ามีอะไรแปลกไป เธอจึงเริ่มเหวี่ยงขวานไปมา ยกแขนขึ้นลงหลายครั้งจนแน่ใจ จากนั้นในพริบตาเดียว เธอก็มาอยู่ตรงเท้าผมในท่าหมอบกราบหัวติดพื้น
“ข้าหายดีแล้ว ขอบคุณท่านมาก ตามสัญญาข้าขอเป็นทาสของท่านไปชั่วชีวิต”
“อืมดีใจด้วย แต่ไม่ต้องทำถึงขนาดนี้หรอก ลุกขึ้นเถอะ”
ผมจับยูรินขึ้นมานั่งที่เก้าอี้ตามเดิม ก่อนจะคลีนนิ่งให้ฟราน และอุ้มเธอไปนอนพักที่โซฟายาว
“ดวาฟที่ทำงานไม่ได้ก็เหมือนตายไปแล้ว ท่านคือผู้ชุบชีวิตข้าขึ้นมาใหม่ ขอบพระคุณท่านมาก!”
ยูรินดีใจจนน้ำตาไหล ผมเองก็ไม่ค่อยเข้าใจดวาฟหรอก แต่ถ้าเธอดีใจก็ดีแล้ว
จากนั้นผมก็ให้เดเม่ขับรถม้าพาพวกผมกลับเข้าไปในเมือง เพื่อไปลงทะเบียนทาสที่ร้านค้าทาส โดยจ่ายค่าธรรมเนียมไปนิดหน่อย แล้วไปไถ่เอาอุปกรณ์ของยูรินคืนมา
“แล้วข้าวของของเธอล่ะ”
“ไม่มีค่ะ ข้าขายมันไปหมดแล้วเพื่อเอาเงินมารักษา…แต่ก็สูญเปล่า”
“อืม งั้นไปซื้อเสื้อผ้าให้เธอก่อนล่ะกัน”
ถึงเวลาที่ผมชื่นชอบที่สุดตอนได้ทาสใหม่มาแล้ว
แต่พอเข้าไปในร้านยูรินก็เดินเข้าไปเลือกซื้อเสื้อผ้าเองเลย ลืมไปซะสนิทเธอไม่ได้เป็นทาสมาตั้งแต่แรก ไอ้ความขี้เกรงใจแบบพวกฟรานน่ะไม่มีอยู่หรอก จะไปห้ามเธอก็ไม่ได้ด้วย ผมเลยได้แต่ยืนมองแบบเซ็งๆ แต่ว่าชุดที่ยูรินเลือกมา พอผมหันไปมองดุ้นผมของมันแข็งขึ้นมาเป็นหินเลย
ชุดที่ยูรินใส่ออกมาให้ดูนั้น ท็อปบราเป็นแบบสปอร์ตบราสีขาวผูกโบว์ที่หลังคอ ที่แนบชิดไปกับหน้าอกแบนราบไซส์เดียวกับดาเซส มันแนบชิดซะจนจุกเล็กๆ นูนออกมาให้เห็นเลย และไม่ใส่เสื้อด้วย ส่วนท่อนล่างเป็นกางเกงขาสั้นเอวต่ำ ต่ำจนกางเกงในลายทางสีขาวฟ้าโผล่ออกมาเลย แถมด้วยถุงเท้าแบบยาวถึงต้นขาลายทางแบบเดียวกับกางเกงใน ชุดที่เหลือก็เลือกมาคล้ายๆ แบบนี้ทั้งนั้น
พอจ่ายเงินแล้วผมก็รีบพายูรินขึ้นรถม้าทันที ผมรอให้ถึงบ้านไม่ไหวหรอก พอขึ้นมาบนรถม้าผมก็ให้เธอมานั่งตักทันที และเริ่มบีบเค้นจุกที่นูนออกมาบนเสื้อ ยูรินไม่ขัดขืนก็จริง แต่ก็ไม่หือไม่อืออะไรเลย ท่าจะตายด้านจริงๆ แต่การที่ปล่อยให้ผมทำตามใจชอบถือเป็นความคิดที่ผิดมาก
ผมบี้จุกเธอต่อโดยไม่สัมผัสจุดอื่นเลย พอผ่านไปพักหนึ่งเธอก็ยังนิ่งอยู่ ทว่า…จุกเธอแข็งเป็นไตเลย ทรงจุกเธอเป็นทรงแท่งด้วยเลยเห็นได้ชัด ผมเปลี่ยนท่าจับมาเป็นใช้นิ้วโป้งกับนิ้วชี้บีบไว้แล้วชักเข้าชักออก ทำเหมือนหัวนมเธอเป็นดุ้น ตอนนี้ตัวยูรินสั่นขึ้นมาเบาๆ
“นี้เจ้า…นายท่านทำอะไรกับข้าน่ะ!”
ยูรินหันมาถามหน้าตายแต่ตรงแก้มเริ่มแดงขึ้นมานิดๆ
“เล่นหน้าอกเธอไง”
“หน้าอกข้าอย่างกับของผู้ชาย มีอะไรที่น่าสนใจเหรอ”
“ทำไมจะไม่มีล่ะ รู้หรือเปล่าคนหน้าอกเล็กส่วนใหญ่แล้ว หัวนมจะไวต่อการสัมผัสมากเลย”
ว่าแล้วผมก็บิดหัวนมเธอเบาๆ ยูรินกัดฟันแน่น ตัวเธอเริ่มสั่นอีกครั้ง
พอเห็นว่าได้เวลาแล้ว ผมก็ถลกกางเกงเธอลงและจับเธออ้าขาออก โดยให้ต้นขาผมเป็นที่พักขาเธอ
“หือ ไม่ใช่ผ้าไหมนี้”
ผมเริ่มสำรวจเนื้อผ้ากางเกงในลายทางของยูรินอย่างสนใจ ด้วยการลูบนิ้วไปตามล่องลึกที่อยู่ตรงเป้าของเธอ
“สัมผัสแบบนี้ ลินินเหรอ ไม่ใช่สิ เหมือนพวกใยสังเคราะห์มากกว่าแฮะ ที่นี้มีของแบบนี้ด้วยเหรอ?”
ขณะที่ผมสนใจเนื้อผ้าอยู่ นิ้วที่ขยับไม่หยุดก็ไปสะดุดเข้ากับอะไรบางอย่าง มันคือคริตอลิสของเธอที่แข็งจนยื่นออกมาเป็นเหมือนติ่ง ผมเองก็พึ่งเคยเห็นคริตอลิสที่ใหญ่ขนาดนี้เนี่ยล่ะ เกือบๆ เท่าปลายนิ้วก้อยเลย ผมนึกสนุกเลยไปจับติ่งคริของเธอแบบที่จับหัวนม แล้วสาวเล่นเหมือนกำลังชักว่าวให้เธอ
ตัวของยูรินผวาเฮือก แต่ไม่มีเสียงร้องออกมา หน้าเธอนิ่งสนิทแต่เริ่มมีสีแดงๆ ขึ้นมาแต่ตรงล่องลึกของเธอเปียกแฉะแล้ว
ผมแหวกขอบกางเกงในเธอออก และแหยงนิ้วเข้าไปโดยใช้นิ้วก้อยก่อน เพราะรูของเธอเล็กมาก แต่พอสอดนิ้วเข้าไปก็มีเสียง เฉาะๆ ที่ฟังดูลามกออกมา น้ำรักของเธอเต็มถ้ำเลย ถึงหน้าจะตายแต่ร่างกายกลับตอบสนองเหรอ มีแบบนี้ด้วย
พอปากถ้ำเริ่มขยายผมก็เปลี่ยนนิ้วเป็นนิ้วชี้แทนก่อนจะเป็นนิ้วกลาง แต่ฟิตสุดๆ เลยแฮะแถมบีบรัดแรงมาก พอดึงนิ้วกลับออกมายังรู้สึกปวดตุบๆ เลย จนถึงตอนนี้สีหน้ายูรินก็ยังไร้อารมณ์ มีเพียงลมหายใจแรงขึ้นและเปลี่ยนมาหายใจทางปากแทนแล้ว ส่วนน้องสาวของเธอนั้นคนละเรื่องเลย มันปล่อยน้ำหวานออกมาไม่หยุด จนไหลนองหยดลงพื้นแล้ว
จริงๆ ถึงจะหน้าตายไร้อารมณ์หรือตายด้าน ผมไม่ว่าหรอกนะ ดีซะอีกเพราะเหมือนเป็นตุ๊กตายางเลย
ตอนผมขึ้นปี 1 ความหื่นของผมก็ทำให้อยากได้ตุ๊กตาแบบเหมือนคนจริงมาให้ได้ เพียงแต่ในบ้านผมมีแต่ผู้หญิง ขืนมาเจอว่ามีตุ๊กตายางอยู่ในห้องนอน ผมคงไม่ได้ผุดไม่ได้เกิดอีกเลย ผมเลยได้แต่อัดอั้นความรู้สึกนั้นมาโดยตลอด
ตอนนี้ผ่านมาครึ่งทางก่อนจะถึงคฤหาสน์แล้ว ผมว่าคงได้เวลาแล้วล่ะ เลยงัดดุ้นออกมา และจ่อเข้าไปที่ปากถ้ำ ผมคิดว่าถ้ามันเข้าไม่ได้เดี๋ยวคงต้องปรับขนาด แต่พอกดส่วนหัวลงไปนิดหนึ่ง ปากถ้ำก็ดูดติดดุ้นผมทันย์ของเธอฉีก เลือดเธอไหลอาบดุ้นผมหมือนขย้อนอาหารแบบงู
ผมรู้เสียวแบบที่ไม่เคยเจอมาก่อน มันบีบรัดแน่นเหมือนโดนบีบด้วยมือ แถมปุ่มที่อยู่ด้านในมีเยอะกว่าปกติ จนพังผืดแบบละเอียด นี้ถ้าไม่ใช่ความอึดของผมมากกว่าคนปกติแล้ว มีหวังแตกไปแล้ว พนันหมดตัวเลยว่าไม่มีผู้ชายคนไหนทนได้หรอก
พอส่วนหัวมุดเข้าไปได้ ผมก็ได้ยินเสียงเยื่อพรหมจรรย์ของเธอฉีก เลือดเธอไหลอาบดุ้นผมผสมกับน้ำรักที่ยังปล่อยออกมาเรื่อยๆ ทั้งๆ ที่น่าจะเจ็บมาก แต่สีหน้ายูรินยังนิ่งสนิท สมแล้วที่บอกว่าดวาฟอึดกว่ามนุษย์เยอะ
ทั้งๆ ที่ข้างในรู้สึกดีแบบนี้ เสียดายที่เพียงแค่ส่วนหัวเข้ามา มันก็ชนกับปากมดลูกซะแล้ว ก็ถ้าเทียบร่างกายกันแล้ว ร่างกายของยูรินก็ไม่ต่างจากเด็ก7-8 ขวบหรอก ก็คงได้ประมาณนี้แหละ แต่ว่าถ้ำของเธอยังไม่เลิกขย้อนดุ้นของผม
มันยังกลืนเข้าไปอีก พร้อมกับช่องคลอดที่ยืดตัวออกตาม นี้มันอเมซิ่งมาก ถ้ำของยูรินมีคุณสมบัติเหมือนกับยางที่ยืดได้ ขณะที่กลืนเข้าไปทีละนิด ท้องของเธอก็นูนขึ้นมาเป็นรูปร่างของดุ้นผมไปด้วย
พอดุ้นของผมเข้าไปได้เกือบสุดลำ ถ้ำก็หยุดการกลืนแล้ว มันคงยืดออกได้สุดเพียงเท่านี้ แต่ตรงปลายดุ้นผมที่กดอยู่กับปากมดลูก รู้สึกว่ามันยืดหยุ่นผิดปกติ ผมเลยลองออกแรงกดเข้าไปอีกหน่อย ปลายดุ้มผมก็ยุบตัวลงตาม แบบนี้ไม่ผิดแน่ ผมยิ้มแบบชั่วร้าย พร้อมกับดันเข้าไปอีก ส่วนหัวของหุ้นผมทะลวงเข้าไปอยู่ในมดลูกของยูรินเรียบร้อย
ทว่าขนาดด้านในของมดลูกของเธอเล็กมาก ถ้าเทียบกับของโกร่าแล้วคนละขนาดกันเลย หัวดุ้นผมอัดแน่นเต็มมดลูกของยูรินจนไม่มีพื้นที่ว่างเลยแม้แต่น้อย
ตอนนี้ได้เวลากระหน่ำแล้ว ผมขยับเอวกระแทกใส่ เพียงเท่านั้นแหละ สีหน้าที่นิ่งสนิทของยูรินก็พังทลายลง เธอกรีดร้องออกมาด้วยสีหน้าบิดเบี้ยว แบบว่าโคตรได้อารมณ์เลย ผมเลยกระแทกเข้าไปหนักๆ อีกจนทุกครั้งที่กระแทกเข้าไป ท้องด้านบนของเธอก็จะยื่นบูดออกมา แต่ผมดึงดุ้นกลับได้ไม่มาก เพราะเวลาดึงกลับส่วนหัวจะไปติดอยู่ตรงปากมดลูก เลยต้องใช้วิธีสอยสั้นแบบถี่ๆ แทน
แต่เสียงร้องของยูรินเหมือนว่าเธอเจ็บปวดมาก ผมเลยหยุดก่อน ทว่าพอผมหยุดกระแทกเธอเท่านั้นแหละ ยูรินก็หันควับมาทางผม และจ้องใส่เขม็งถึงจะไม่พูดอะไร แต่สีหน้าแววตานั้นมันเหมือนว่าทุกสิ่งทุกอย่างกำลังจะพังทลายแล้ว ผมรู้ทันทีว่าเธอเป็นแบบไหน เลยเริ่มกระแทกใส่เธอต่อ โดยรอบนี้ไม่อ้อมแรงและกระแทกใส่เต็มแรงเลย
“โอย! โอย! อั่ก! เจ็บ! อ๊าก! แฮ่กๆ! โอย! แหกแล้ว!”
เสียงร้องของยูรินถึงจะดูเจ็บปวด แต่ใบหน้าเธอนั้นเต็มไปด้วยความสะใจ ขนาดที่กล้ามเนื้อบนใบหน้าไม่อาจควบคุมได้ หอยของเธอพ่นน้ำออกมาราวกับปืนฉีดน้ำ
ยิ่งผมกระแทกแรงแค่ไหนเธอก็จะร้องดังมากขึ้นเท่านั้น แต่ผมติดออฟชั่นเก็บเสียงไว้ที่รถม้าด้วย ข้างนอกเลยไม่ได้ยินอะไร แถมตอนที่รถม้าเกิดการกระแทก ดุ้นผมก็แทงเข้าไปเอง จนเหมือนนั่งเฉยๆ ก็เหมือนกำลังสอยเธออยู่แล้ว ยิ่งถนนนอกเมืองเป็นแบบลูกรัง เลยกระแทกถี่ๆ แบบปืนกล ยูรินถึงจุดสุดยอดจนฉี่แตกออกมา ผมเองก็แตกเหมือนกัน แต่มดลูกเธอแน่นอยู่แล้ว แยมขาวเลยไหลทะลักออกมาข้างนอกผสมไปกับฉี่ของเธอ
ตอนผมดึงดุ้นกลับออกมา ปากมดลูกถึงกับปลิ้นตามออกมาข้างนอกเลย แต่ว่ามันเลื่อนกลับเข้าไปแทบจะในทันที พร้อมกับปากถ้ำที่กลับมาปิดสนิทเป็นรูปI ไม่ได้เปิดอ้าค้างแบบคนอื่นๆ จนเห็นไปถึงข้างใน นี้มันหอยมหัศจรรย์ชัดๆ จากนี้ไปยูรินได้เป็นเป้าหมายอันหนึ่งในการระบายความหื่นของผมแน่ๆ
หลังจากผมคลีนนิ่งให้เธอและแต่งตัวให้แล้ว สีหน้าของเธอก็กลับมานิ่งสนิทเหมือนเดิม และไม่พูดอะไรสักคำ นั่งมองออกไปนอกหน้าต่างเฉยเลย เอ๋ หรือว่าเธอจะไม่ชอบ แย่จัง เสียความมั่นใจสุดๆ เลย แบบนี้คงต้องทำกับเธอให้น้อยที่สุดแล้วล่ะ