ตอนที่ 57 Blacksmith
เนปฟ่ากับชีเอ้มองไปรอบๆ นอกจากคายุนที่โดนผมอุ้มแล้วโยกเอวใส่อยู่ ที่พื้นก็มีโกร่า ทีโมที และบลูมนอนหลับในสภาพกึ่งเปลือย ด้านข้างผมก็มีสาวสวยอย่างอาเดไลท์นั่งจิบชาอยู่หน้ากระดานหมาก
“นายท่านคะ จะให้ไล่ไปหรือรับแขกคะ”
เดเม่เดินเข้ามาถาม เธอแสดงออกชัดเจนเลยว่าไม่ชอบพวกเนปฟ่า
“เอาเป็นว่า ไปเอาชามาเสริฟให้ก่อนละกัน”
“รับทราบค่ะ”
“แล้วพาไปนั่งรอที่ห้องรับแขกด้วยนะ ทางนี้เดี๋ยวก็เสร็จแล้ว”
“ค่ะนายท่าน ทุกท่านเชิญทางนี้ค่ะ”
เดเม่นำทางพวกเนปฟ่าไป แต่เธอเหมือนยังจะช็อคอยู่ เลยเดินไปแบบใจลอย
“…ช่างเถอะแบบนี้ก็ดีแล้ว”
ผมว่าดีซะอีกที่เนปฟ่ามาเห็น เพราะแบบนี้เธอคงไม่กล้ามายุ่งกับผมอีก ก็เป็นไอ้บ้ากามซะขนาดนี้ ใครล่ะอยากจะให้เข้าปาร์ตี้ด้วย
ผมจัดคายุนต่ออีกยก จนเธอพอใจและหลับไปพร้อมกันคนอื่นแล้ว ผมกับอาเดไลท์เลยย้ายทีกันไปห้องรับแขกแทน
ระหว่างทางอาเดไลท์ก็ถามว่าพวกเนปฟ่าเป็นใคร ผมเลยอธิบายไปสั้นๆ ว่าเป็นนักผจญภัยที่เคยปาร์ตี้ด้วยกัน คงมาเพราะจะชวนผมไปปาร์ตี้ด้วย
“แล้วนายไม่อยากเข้าร่วมเหรอ”
“อืม ก็ผมมีพวกฟรานอยู่แล้ว แถมบางครั้งก็อยากไปไหนมาไหนคนเดียวบ้าง ให้ไปเข้าปาร์ตี้ประจำมันเลยไม่สะดวกน่ะครับ”
“แต่ปฏิเสธไปตรงๆ ก็กลัวจะเป็นการทำร้ายนํ้าใจอีกฝ่ายสินะ”
“ใช่ครับ”
พอตอบเสร็จพวกผมก็มาถึงห้องรับแขก ทั้งสองคนดูเหมือนจะได้สติกลับมาแล้ว สีหน้าเลยดูประหลาดใจอยู่พอสมควร เดเม่ยืนอยู่ตรงด้านข้าง แต่ไม่รู้ทำไมถึงต้องสะพายธนูไว้ด้วย?
จะว่าไปอาเดไลท์นี้ตอนอยู่บ้านก็ตามติดผมยิ่งกว่าฟรานอีกแฮะ แต่ก็ดีเหมือนมีที่ปรึกษาส่วนตัวเลย ผมกับอาเดไลท์เลยไปนั่งลงด้านตรงกันข้ามกับพวกเนปฟ่าพร้อมกับที่เดเม่เอาชาของพวกผมเข้ามาเสริฟ
“รู้ได้ไงครับว่าผมอยู่ที่นี้”
“พอเห็นนายยังไม่มาสักที เลยถามจากพนักงานกิลที่ชื่อมอเรียน่ะ”
“อ้อ มอเรียนี้เอง…วันนี้ผมไม่ลงดันเจี้ยนหรอกนะครับ ขอโทษทีมาเสียเที่ยวแล้ว”
“งั้นเหรอ แต่ไม่คิดเลยนะว่านายจะมีคฤหาสน์ด้วย หรือว่านายเป็นขุนนางเหรอ”
ผมรีบยกมือขึ้นปฏิเสธ
“ไม่ใช่ครับ แค่บังเอิญได้เงินก้อนโตมา และผมเองก็ต้องการพื้นที่เยอะๆ เพื่อสาวๆ ในฮาเร็มของผมด้วย”
“ฮะ ฮาเร็ม นี้นายมีฮาเร็มด้วยเหรอ!”
“ครับ ทุกคนในบ้านนี้ เอ่อ ไม่สิ ส่วนใหญ่นะครับ พวกเธอเป็นผู้หญิงของผม”
มาถึงขั้นนี้แล้วบอกไปเลยดีกว่า จะได้จบๆ ไป
“งั้นพวกเด็กๆ เมื่อวานก็”
“ใช่ครับ”
“แล้วพวกคุณโกร่าล่ะ ทำไมถึง”
“อ้าว รู้จักกันด้วยเหรอครับ”
“พวกคุณโกร่าเป็นคนชวนฉันออกมาจากหมู่บ้านเอง เดี๋ยวสิ นายยังไม่ได้ตอบคำถามเลย!”
“อืม จะว่าไงดีล่ะ พวกโกร่ายังไม่ใช่สาวๆ ในฮาเร็มผมหรอกครับ แค่คู่นอนชั่วคราวน่ะ”
“คะ คู่นอนชั่วคราว!”
“ครับ ก็ประมาณว่าเสี่ยนเมื่อไรก็แวะมา”
“นี้นายจะนอนกับใครก็ได้เหรอ!”
เนปฟ่าลุกขึ้นอย่างโมโห แต่พอผมกำลังจะตอบอาเดไลท์ก็ยกมือขึ้นห้าม และเป็นคนพูดแทน
“ตกลงพวกคุณมาที่นี้ทำไมค่ะ จะมาเพื่อถามเรื่องส่วนตัวของคนอื่นแล้วโมโหใส่เหรอ”
เจออาเดไลท์พูดแบบนี้ใส่ เนปฟ่าถึงกับไปไม่เป็น
“ตะ แต่นี้เป็นการกระทำที่ไม่สมควรนะ!”
“อย่างไงคะ? ที่นี้เป็นบ้านของโรมะ ฉันเองก็เห็นว่าเขาไม่ได้บังคับข่มเหงอะไรใครเลย ทุกคนล้วนมาด้วยความสมัครใจ แถมยังให้เกียรติและดูแลเป็นอย่างดี อะไรตรงไหนค่ะ ที่บอกว่าไม่สมควรน่ะ คุณเป็นคนเดินเข้ามาเอง และตัดสินเอาเองในบ้านคนอื่น แบบนี้เหรอค่ะที่เรียกว่าสมควร”
สุดยอด! สมเป็นเจ้าหญิงฝีปากคมกริบเลย!
“อะ อึก!”
เถียงไม่ออกล่ะ จอมโวยวายอย่างเนปฟ่าเถียงไม่ออกเลย
“ขอบคุณครับ อาเดไลท์ซัง จากนี้เดี๋ยวผมจัดการต่อเองครับ”
ผมรับไม้ต่อ ก่อนที่เนปฟ่าจะถูกอาเดไลท์กดดันมากไปกว่านี้
“ก็อย่างที่เห็นล่ะครับ ผมเป็นคนลามก ถ้าไม่สะดวกใจไปไหนมาไหนด้วย ผมก็เข้าใจครับ”
“ฉันมองนายผิดไปจริงๆ”
เนปฟ่าลุกขึ้นยืนและเดินกระทืบเท้าปังๆ ออกไปทันที
เรียบร้อย ถึงจะไม่ถึงขั้นอยากจะตัดสัมพันธ์กันแบบนี้ แต่ดีกว่ามาปล่อยให้มาก่อกวนจนเสียเรื่องล่ะนะ ว่าแต่…ไอ้เจ้าหมอนี้จะนั่งไปถึงเมื่อไรฟ่ะ ตรงหน้าผมยังเหลือชีเอ้อีกคน เขากำลังมองไปรอบๆ ห้องอย่างสนใจ เหมือนแทบจะไม่ได้ฟังเรื่องที่พวกผมเถียงกันเมื่อกี้เลย
“…ชีเอ้ เนปฟ่าเธอกลับไปแล้วนะ”
ผมลองทักขึ้นดู ชีเอ้เลยรีบหันไปดูเหมือนพึ่งรู้ตัว และก็ยืนขึ้นผงกหัวให้ผมและเดินตามเนปฟ่ากลับไป
“นี้ฉันพูดอะไรรุนแรงเกินไปหรือเปล่า?”
“ไม่หรอก ช่วยผมไว้ได้มากเลย ขอบคุณครับ”
ไหนๆ ก็จบเรื่องได้เร็วกว่าที่คิดไว้ ไประบายความเครียดในดันเจี้ยนนํ้าตกดีกว่าแฮะ
ว่าแล้วผมก็ให้เดเม่ไปเรียกฟรานกับยูรินมา
พอพวกเราเตรียมตัวเสร็จ ซาคุยะก็เดินผ่านมาพอดี
“นี้จะออกไปข้างนอกกันเหรอ”
“อืม จะไปลงดันเจี้ยนกันสักหน่อย”
“ดันเจี้ยน! งั้นพาฉันไปด้วยคนสิ”
“อย่าเลย เลเวลเธอสูงกว่าพวกผมมาก แบบนั้นพวกผมก็จะไม่ได้พัฒนาตัวเองขึ้นมา”
“จะ จริงด้วยสินะ”
“แต่ว่าถ้าอยากลงดันเจี้ยนจริงๆ ลองชวนมิริน ดาเซส หรือดอเรียดูก็ได้นะ สามคนนี้เลเวลสูงพอๆ กับเธอ แถมมิรินเองก็เคยอยู่ปาร์ตี้ผู้กล้าคนอื่นมาก่อน แต่ว่าขอบอกก่อนนะ…ไปลงดันเจี้ยนผมไม่ห้ามก็จริง แต่ว่าถ้าพาพวกเธอไปแล้วทำให้บาดเจ็บกลับมา ผมจะไม่ให้อภัยเด็ดขาดนะ”
“อะ อืมทราบแล้ว”
ซาคุยะคงรู้แล้ว ว่าถ้าเป็นเรื่องเกี่ยวกับสาวๆ ในบ้านนี้ ความสุภาพของผมจะหายไป และกลายเป็นปีศาจร้ายที่ไม่มีคำว่าปรานีกับใครหน้าไหนทั้งสิ้น
ผมตรงกันไปที่นํ้าตกเลย ยูรินพึ่งเคยมาเป็นครั้งแรก ผมเลยอธิบายให้ฟังระหว่างทางไปด้วย ทั้งเรื่องเก็บที่นี้เป็นความลับ ทั้งเรื่องมอนสเตอร์ที่จะต้องสู้ แต่ยู
รินคิดเหมือนผมเลย ถ้าบริหารดีๆ และเก็บเป็นความลับได้ ดันเจี้ยนนํ้าตก จะกลายเป็นคลังสมบัติดีๆ นี้เอง
จะว่าไปยังไม่ได้เปลี่ยนอาชีพให้ยูรินเลย เมื่อวานก็รีบๆ จนลืมไป
“เอ๋! นายท่านเปลี่ยนอาชีพให้ได้เหรอ!”
พอได้ยินว่าผมจะเปลี่ยนอาชีพให้ ยูริถึงกับอุทานเสียงดังออกมา และถึงจะหน้านิ่งๆ แต่แววตาของยูรินดูตกใจมาก
“นายท่านสุดยอดเลยค่ะ”
ฟรานกับเดเม่นี้ไม่คิดจะถามอะไรเลยแฮะ
“ได้ยินมาว่าจะเปลี่ยนอาชีพได้ นอกจากกรณีที่เกิดขึ้นเองแล้ว นอกเหนือจากนั้นจะต้องให้เทพเป็นผู้ประทานให้ หรือว่าตัวจริงของนายท่านคือเทพจำแลงตัวลงมา”
“ไม่ใช่แล้วๆ”
ผมรีบปฏิเสธ จริงๆ ตรงกันข้ามเลยต่างหาก ผมเป็นจอมมารต่างหากล่ะครับ
“อย่านั้นก็รบกวนนายท่านเปลี่ยนอาชีพให้ด้วย”
ยูรินที่ทำท่าสุภาพให้เนี่ย รู้สึกแปลกๆ แฮะ ว่าแล้วผมก็ใช้ Job change ใส่ยูรินด้วยการสัมผัสมือ
จากนั้นหน้าต่างอาชีพต่างๆ ก็ปรากฏขึ้นมาในอากาศ เหมือนตอนที่ผมเปลี่ยนอาชีพ แต่ของยูรินดูจะมีน้อยกว่าพอสมควร
แต่ระหว่างเลือก ยูรินหันมามองผมเป็นระยะ…อ่ะ เข้าใจล่ะ
“ยูริน ไม่ต้องคิดมากนะ เลือกอาชีพที่ชอบเลย ไม่ต้องห่วงเรื่องกำลังรบของปาร์ตี้”
“…ถึงแม้จะเป็นอาชีพที่ไม่มีความสามารถในการต่อสู้เลย นายท่านก็จะพาข้าไปด้วยใช่ไหม”
“อยู่แล้ว”
พอได้รับคำยืนยันจากผม ยูรินก็ทำหน้าตัดสินใจได้ และวางมือลงไปบนหน้าต่างอันหนึ่ง
อาชีพที่ยูรินเลือกก็คือ Blacksmith
ตามที่ผมคาดไว้เลย
“ยูรินผมขอใช้ตรวจสอบดูสกิลเธอหน่อยได้ไหม”
“ไม่ต้องขอหรอก อยากดูเมื่อไรก็ตรวจดูได้เลย”
“ขอบใจนะ”
แล้วผมก็ตรวจสอบดู ผมตกใจเลยเพราะสกิลเธอขึ้นมาเยอะมาก โดยยูรินบอกว่าเหตุที่เธอเลือกอาชีพนี้ เพราะสกิลเธอมีอยู่แต่แรกแล้ว แต่ใช้ไม่ได้เพราะถูกล็อคตามอาชีพ พอเปลี่ยนอาชีพแล้ว สกิลที่ล็อคอยู่เลยเปิดใช้งาน
Skill
-ตรวจสอบ lv1
Passive Skill
-Arm mastery lv 1 -Blacksmith lv 1 (ความสามารถในการตีเหล็กให้กลายเป็นอาวุธหรือชุดเกราะ รวมถึงไอเท็มแบบต่างๆ ขึ้นอยู่กับ Forming ที่มี) -Forming ไร้ระดับ (ความสามารถในขึ้นรูป โดยการจดจำแบบแปลนต่างๆ แต่การขึ้นรูปไอเท็มบางอย่าง
จะขึ้นอยู่กับ Lv Blacksmith) -Melt & Extract lv 1 (หลอมแร่ต่างๆ เพื่อทำการสะกัดแร่ ยิ่งเลเวลสูงยิ่งทำให้แร่มีคุณภาพสูงตาม) -Seal ไร้ระดับ (ใช้คริสตัลวิญญาณปลดสกิลในไอเท็มได้)
ที่ได้มาใหม่มีแต่ Passive skill ล่ะ เพราะแบบนี้ล่ะมั่งยูรินเลยเป็นกังวล แต่ไม่เห็นเป็นอะไร แค่มีความสามารถในการสร้างอาวุธได้ก็สุดยอดแล้ว
“…ยูรินสกิลหลอมเนี่ย นอกจากแร่แล้ว หลอมพวกอาวุธกับชุดเกราะได้ไหม”
“ได้ สามารถหลอมแล้วสกัดส่วนประกอบของแร่ต่างๆ ที่ใช้ทำอาวุธชิ้นนั้นออกมาได้ เป็นวิธีหนึ่งที่ใช้ดูวิธีสร้างอาวุธด้วย”
“สุดยอดเลยแฮะ งั้นลุยกันเลย”
จริงๆ แล้วถึงไม่มีสกิลต่อสู้ แต่พอเปลี่ยนอาชีพแล้ว ค่าพลังของยูรินก็เพิ่มขึ้นมากทีเดียว
ตอนที่ 58 เจ้าหญิงมังกรสมุทร
ฟรานกำจัดกบสามตัวที่เฝ้าชั้นหนึ่งด้วยการโจมตีครั้งเดียวแบบเดิม แต่คราวนี้มันดรอปไอเท็มด้วยแฮะ
Super Rare drop ปลาสายรุ้ง x2
มาถึงก็ได้ของแรร์เลยเฟ้ย! แถมติดตกเบิ้ลสองชิ้นด้วย ตอนนี้ Rare Rate เลยขึ้นมาเป็น Lv 4 อีกต่างหาก เป็นสกิลแรกเลยนะที่ขึ้นเป็นเลเวล 4 จะว่าไปเป็นเพราะสกิลที่ได้มาจากบลูมแน่เลย
Passive skill
-Lucky Gold ไร้ระดับ เพิ่มค่าโชคให้อย่างมหาศาล
แต่โชคดีเกินไปมันก็ใช่ว่าจะดีหรอกนะ
“…นายท่านมีสกิลดรอปของเบิ้ลด้วยเหรอ?”
นั้นไงยูรินสงสัยแล้ว
“อืม ใช่แล้วล่ะ”
“แปลกจัง? นอกจากเปลี่ยนอาชีพแล้ว ยังมีดรอปของอีก แล้วถ้าไม่คิดไปเอง เลเวลขึ้นไวด้วย?”
เอาเถอะ ไม่เห็นต้องปิดบังเลย แต่ผมไม่อธิบายเรื่องสกิลมารราคะไปหรอก เดี๋ยวเป็นเรื่อง แค่พูดรวมๆ ไว้
“สรุปก็คือ ผมมีสกิลที่เวลาได้นอนกับผู้หญิงแล้ว จะทำให้ได้รับสกิลแบบเดียวกับเป้าหมายมาแบบสุ่ม”
“สุดยอด!”
เอ่อ นอกจากจะไม่ว่าอะไรแล้ว ยังตื่นเต้นกันซะอีก
“แล้วได้สกิลอะไรจากหนูเหรอคะนายท่าน”
ฟรานถามด้วยดวงตาเป็นประกาย
“Drain น่ะ”
“ดะ ดีใจจัง หนูกับนายท่านมีสกิลเหมือนกันด้วย”
ฟรานแทบจะร้องไห้ออกมาเลย
“แล้วหนูล่ะคะ!”
“ไม่ได้ ดูเหมือน Battle maid เป็นสกิลเฉพาะน่ะ คนอื่นไม่สามารถรับได้”
เดเม่คอตกไปเลย
“แล้วข้าล่ะ”
“สกิลตรวจสอบน่ะ”
“ไร้ประโยชน์”
ยูรินทำคอตกไปอีกคน
“เดี๋ยวเลยๆ ผมไม่ได้มีอะไรกับพวกเธอเพราะแค่ต้องการสกิลหรอกนะ ไม่สิ ต่อไม่ได้สกิลผมก็จะเอาพวกเธออยู่ดีล่ะ”
ผมบอกไปอย่างมั่นใจเลย จึงทำให้รู้สึกดีขึ้นมาบ้าง
“ว่าแต่สกิลเปลี่ยนอาชีพนี้ นายท่านไปนอนกับใครถึงได้มาเหรอ?”
“ระ เรื่องนั้นอย่ารู้เลยดีกว่านะ”
ไม่บอกเรื่องไปสวรรค์ดีกว่าแฮะ
พวกผมเริ่มล่ามอนสเตอร์ที่ชั้นสอง พร้อมกับสำรวจพื้นที่ไปด้วย ผมตั้งใจจะไปให้ถึงชั้นสามในวันนี้
ส่วนแผนที่ที่ทำคราวก่อนพอเอามาใช้รวมกับเรดาร์ก็ปรากฏว่า พวกผมสำรวจกันไปได้แค่ 30% แต่ดูแล้ว ที่นี้น่าจะเป็นพื้นที่รูปทรงกลม ผมเลยเลือกเดินไปทิศที่ยังไม่ได้ไป เพื่อไปให้สุดทางและเดินเลาะไปตามกำแพงเพื่อทำแผนที่ไปต่อ
สกิลเรดาร์ดีตรงที่พอเข้าไปยังพื้นที่ที่ไม่เคยไป เรดาร์ก็จะเปิดแผนที่ร้อยเมตรรอบตัวให้เองทันที แถมยังเห็นชื่อมอนสเตอร์ที่เคยเจอมาแล้ว บนตำแหน่งในแผนที่
ด้วย แบบนี้ทำให้วางแผนต่อสู้ล่วงหน้าได้โดยลดความเสี่ยงไปได้อีก
แต่บอกได้เลย ดันเจี้ยนนํ้าตกไม่เหมาะกับอาชีพนักเวทหรือแถวหลังสุดๆ เพราะพวกมันชอบซ่อนตัวใต้นํ้า ใช้ครึ่งหนึ่งล่อ พอเข้าไปหา อีกครึ่งก็จะโดดออกมาโจมตีที่แถวหลัง โชคดีที่เดเม่สามารถโจมตีระยะประชิดได้ด้วย เลยไม่เป็นอันตรายอะไร
ดูง่ายกว่าครั้งแรกที่ลงมาอีกแฮะ? คงเพราะเลเวลสูงขึ้นกันล่ะมั่ง
ตอนนี้แม้แต่ผมก็สู้อาร์มฟิชได้แล้ว ส่วนฟรานถึงไม่ต้องใช้สกิลก็จามมันดับได้ในทีเดียวแล้ว แต่อย่างไงผมก็ให้เธอใช้ Strike pike เพื่อเก็บเลเวลสกิลต่อไปล่ะนะ
ยูรินเองก็ทำได้ดี แต่หมุดเหล็กทะลวงเกราะมัจฉาไม่ค่อยเข้าเลย จึงต้องโจมตีไปที่ส่วนที่ไม่มีเกราะแทน ซึ่งทำให้เสียเวลาไปบ้างกว่าจะล้มมันลงได้
พูดถึงเกราะมัจฉา ผมใช้คริสตัลวิญญาณกับเกราะมัจฉาที่ฟรานใส่แล้ว สกิลที่ได้มาคือ Passive skill เกราะวารี เพิ่มต้านทานธาตุนํ้า 50% ดีเลยล่ะ
พอมาถึงสุดท้ายจนเจอกำแพง เลเวลผมก็อัพพอดี ตอนนี้ผมเลเวล 14 แถมได้สกิลใหม่มาด้วย
Passive Skill
-Sense of Treasure ไร้ระดับ ระยะของผลสกิลขึ้นอยู่กับเลเวลของเรดาร์
ทันทีที่ได้สกิลนี้มา ผมก็รู้สึกถึงอะไรบางอย่างได้ อยู่ข้างหน้านี้เอง
ผมใช้มองทะลุใส่กำแพงหินดู พบว่าด้านหลังมีห้องลับอยู่ ผมไม่เสียเวลาหากลไกในการเปิดหรอก แต่สั่งให้ฟรานทำลายกำแพงทันที
พอเข้าไปก็พบ…เพนกวินตัวหนึ่งกำลังนั่งอ่านหนังสือโป๊และชักว่าวอยู่
“พะ พวกแกเข้ามาได้อย่างไง!”
เพนกวินร้องโวยวายขึ้นมา
“มอนสเตอร์เหรอ? ให้ฆ่าเลยไหมคะ”
ฟรานถามพลางชี้ง้าวไปใส่เพนกวิน
“ดะ เดี๋ยว ข้าไม่ใช่มอนสเตอร์ธรรมดานะ แต่เป็นมอนสเตอร์เก็บตั๋วต่างหาก”
“มอนสเตอร์เก็บตั๋ว? มันคืออะไร”
“ถ้าพวกเจ้าสามารถนำตั๋วพบเจ้าหญิงโชที่ดรอปในดันเจี้ยนนี้มาให้ข้าได้ ข้าจะส่งพวกเจ้าไปยังชั้นสุดท้ายของดันเจี้ยนนี้ เพื่อเข้าพบกับเจ้าหญิงโช แต่บอกก่อนนะว่าเธอไม่ใช่บอสของดันเจี้ยนและห้ามพวกเจ้าทำอันตรายนางเด็ดขาด”
“แล้วพวกเราจะได้อะไร?”
“เจ้าหญิงโชมีสมบัติมากมายมหาศาล ขอเพียงเลือกหัวข้อที่มีกำหนดไว้ และทำให้เจ้าหญิงพึ่งพอใจได้ตามหัวข้อนั้น ก็จะได้สมบัติเป็นรางวัลกลับมา แต่ตั๋วหนึ่งใบจะใช้อยู่กับเจ้าหญิงได้แค่ 10 นาทีเท่านั้น”
ผมหยิบตั๋วที่มีสี่ใบออกมาให้ทันที
“โอ๋! พวกเจ้ามีตั๋ว แถมเยอะด้วย งั้นไปพบเจ้าหญิงโชเลย!”
เพนกวินตะโกนออกมา พร้อมกับตั๋วในมือผมหายไป รู้สึกตัวอีกที พวกเราก็มายืนอยู่ในวังแล้ว อารมณ์เหมือนวังใต้สมุทรเลย ในนี้ก็มีเพนกวินอยู่เหมือนกัน พอพวกมันเห็นเข้า ก็รีบตรงเข้ามาหา
“มาพบเจ้าหญิงโชสินะ เชิญทางนี้”
เพนกวินตัวหนึ่งนำทางพวกเราเข้าไปในห้องที่มีประตูบานใหญ่
ผมรู้สึกตื่นเต้นนิดหน่อยแฮะ หรือเจ้าหญิงโชจะเป็นเงือกสาวแสนสวยกันนะ แค่คงไม่ใช่เพนกวินแบบไอ้เจ้าพวกนี้หรอกนะ
แต่ที่อยู่หลังประตูคือ…เวที
กลางห้องเป็นเวทียกพื้นที่มีสปอตไลท์ส่องลงมา กลางเวทีนั้นก็มีเตียงทรงกลมตั้งอยู่ บนเตียงมีหญิงสาวที่ใส่ชุดคลุมไว้แบบหลวมๆ แถมเนื้อผ้าบางซะจนเห็น
จุกเลย เธอมีผมสีนํ้าทะเลม้วนเอาไว้ด้านหลังและปักด้วยปิ่นปักผม แต่บนหัวนั้นมีเขาลักษณะเหมือนปะการังงอกออกมาด้วย ส่วนใบหน้าคมได้รูป สวยแบบคมคาย แต่เธอมีสีหน้าที่ดูเบื่อหน่าย
“นักผจญภัยเหรอ?”
เจ้าหญิงโชมองมาทางพวกผมและพูดขึ้น
“ผมโรมะครับ”
ผมแนะนำตัวแต่เธอยกมือห้าม
“อย่าเสียเวลา เลือกหัวข้อมาซะ แล้วส่งตัวแทนมาหนึ่งคน ข้าจับเวลาแล้ว”
พอเจ้าหญิงบอก พวกเพนกวินก็ลากแผ่นกระดานขนาดใหญ่ ที่มีข้อหัวต่างๆ เขียนใส่กระดานแปะไว้
ผมอ่านหัวข้อดู แล้วก็แน่ใจได้ในทันที ไม่ใช่แค่จัดเวทีซะเหมือน แต่นี้มันอย่างกะรายการเกมโชว์ไม่มีผิด
อะไรกันฟ่ะ ไอ้หัวข้อเล่าเรื่องตลกเนี่ย! ไม่พอมีเล่าเรื่องผีอีก! ร้องเพลงก็มี ทำหน้าตลก? โอยหัวข้อมีเป็นร้อยๆ เลย
“รางวัลที่ได้ขึ้นอยู่กับระดับความยากของหัวข้อ กับความพึ่งพอใจของเจ้าหญิงครับ”
เพนกวินอธิบายให้ฟัง
ผมมองไปด้านบนหัวข้อในแต่ละใบ ซึ่งจะมีรูปหัวกะโหลกอยู่
“สามารถทำได้จนกว่าจะหมดเวลาครับ แต่ถ้าทำไม่ทันก่อนหมดเวลา ก็จะไม่ได้รางวัลนะครับ”
เวลาของพวกผมมี 40 นาทีสินะ ซึ่งตอนนี้มีไม่ถึงแล้ว ระหว่างผมเลือกดูหัวข้อที่ตัวเองทำได้ ก็ไปเห็นใบหนึ่งที่มีถึงห้ากะโหลก ซึ่งมากสุดและมีเพียงแค่ใบเดียว ผมลองอ่านดู
-มีเพศสัมพันธ์กับเจ้าหญิงโชจนกว่าเธอจะพึงพอใจ
…เอาจริงดิ
“นี้ทุกคน งานนี้ผมขอเป็นคนทำเองได้ไหม”
“ค่ะ นายท่านสู้ๆ นะคะ”
ฟรานกับเดเม่ให้กำลังใจผม แต่ยูรินเหมือนจะรู้แล้วล่ะว่าผมเลือกเอาหัวข้ออะไรออกมา เลยส่งสายตาแบบสุดเอือมระอามาให้
“ผมเลือกหัวข้อนี้ครับ!”
ผมเดินเข้าไปหาเจ้าหญิงโชพร้อมกับยื่นใบหัวข้อให้ไป
“หือ? นั้นยากสุดเลยนะ ข้าบอกเลยว่าเสียเวลาเปล่า”
“ไม่ลองก็ไม่รู้หรอก”
“งั้นจะบอกให้ ข้าคือเจ้าหญิงมังกรสมุทร ขนาดผู้ชายเผ่ามังกรด้วยกัน ยังไม่มีใครทำให้ข้าพอใจได้เลย”
“โอ๋ ถ้าผมทำได้นี้ก็แปลว่าผมแจ๋วกว่าพวกมังกรสินะครับ”
“ฮิๆๆ ความทะนงตนของเจ้านั้น ข้าจะรับไว้เอง เข้ามาเลย”
เจ้าหญิงโชอ้าขาออกจนสุด เปิดให้เห็นโพรงถํ้าที่มีเนื้อสีม่วง
ผมตรงเข้าไปพร้อมกับถอดเสื้อผ้าไปด้วย โดยมีพวกฟรานตามเก็บและพับให้เรียบร้อย
ผมเริ่มจากตรงเข้าไปจูบเธอ ดูเหมือนเจ้าหญิงโชจะแปลกใจเล็กน้อย แต่ก็แลกลิ้นกับผมไปด้วย มือผมเลื่อนไปบีบจุกที่ยื่นออกมาบนเสื้อคลุมเนื้อบางเบา
“มะ ไม่เลวนี้”
เจ้าหญิงโชรีบถอนปากออกแล้วกล่าวชมผมออกมา
“อย่าพึ่งรีบชมสิครับ ผมยังไม่ได้เอาจริงเลย”
จากนั้นผมก็เลียและดูดนมของเธอ ส่วนนิ้วก็ลงไปเล่นในถํ้าของเธอแล้ว
“ดะ เดี๋ยวสิ นี้มันอะไรกัน! เจ้ามาดูดหน้าอกข้าทำไม ละ แล้วทำไมใช้นิ้วล่ะ ใช้สิ่งนั้นของเจ้าสิ”
เจ้าหญิงโชเริ่มบิดตัวไปมาเมื่อโดนผมโจมตีบนล่างพร้อมกัน
“หัวข้อคือมีเพศสัมผัสเพื่อความพึงพอใจของเจ้าหญิง แต่ผมจะใช้วิธีอะไรก็ไม่เกี่ยวกันนี้ครับ”
“นะ หนอย คะ แค่นี้คิดว่าจะทำให้พอใจได้ ฝันไปเถอกรี๊ดดดดด”
เธอพูดไม่ทันจบก็ร้องกรี๊ดออกมาเพราะผมพึ่งไปบี้ปุ่มคริเธอ
โดยไม่รอให้ทันตั้งตัว ผมก็มุดลงไปตรงหว่างขาเธอ และจัดการใช้ลิ้นเข้าไปทำความสะอาดภายในถํ้าแบบทุกซอกทุกมุม มือหนึ่งก็เล่นปุ่มคริไปด้วย เจ้าหญิงโชร้องไม่เป็นภาษาและถึงจุดสุดยอดในเวลาแค่นาทีเดียว
“สะ สุดยอด…เจ้านี้มันยอดมนุษย์จริงๆ…ขะ ข้าพึงพอใจมาก ระ รับรางวัลของเจ้าไป”
“เดี๋ยวครับ ยังไม่จบสักหน่อย เวลาก็ยังเหลือ”
ผมแสยะยิ้มชั่วร้ายออกมา พร้อมกับดันดุ้นเข้าไปในถํ้าของเธอ เจ้าหญิงโชทำสีหน้าบิดเบี้ยว ทั้งเจ็บทั้งเสียวทั้งตกใจ
“ยะ ใหญ่! มันใหญ่อะไรขนาดนี้! ท้องของข้าแน่นไปหมดเลย ทะ ทั้งๆ ที่เจ็บ ตะ แต่ก็เสียวมาก! โอย! ดี! ดี! แบบนั้นล่ะ อา! อา! อ๊า! อ๊า! เจ้าทำได้อย่างไงกันนนนน!”
เจ้าหญิงโชกรีดร้องไม่หยุด เธอกระเส่ารับการกระแทกทุกครั้ง นํ้าในถํ้าออกมาเยอะ จนเวลาแทงเข้าไปจะได้ยินเสียงแฉะๆ พอเธอเริ่มคุ้นดุ้นผมแล้ว ผมก็เปลี่ยนท่า เป็นท่าหมาฉี่ คือให้ยืนสี่ขาและยกขาหลังขึ้นข้างหนึ่ง
จากนั้นยังต่อด้วยท่ากบ โดยให้นั่งย่องๆ และเข้าจากทางด้านหลัง เจ้าหญิงโชเสร็จติดๆ กันสี่ครั้ง จนเธอหมดแรงนอนแผ่ลงกับเตียง โดยมีนํ้าเชื้อผมไหลเยิ้มออกมาจากถํ้าของเธอ
“ว๊า หมดเวลาซะแล้ว”
ผมรู้สึกเสียดายเวลาครึ่งชั่วโมงผ่านไปเร็วเหลือเกิน ผมอยากจะทำต่ออีกสักสองสามยกด้วย
“ขะ ข้าพอใจอย่างที่สุดเลย ข้ารักมัน ตอนนี้ข้ามีความสุขที่สุด รับไป ได้โปรดรับรางวัลของเจ้าไป”
เจ้าหญิงโชดีดนิ้วทีหนึ่ง ก็มีหีบสมบัติหล่นโครมลงมาตรงหน้าพวกฟราน และขณะที่ผมกำลังแต่งตัวเตรียมจะกลับอยู่นั้น เจ้าหญิงโชก็ได้บอกกับผมออกมา
“มาอีกนะ เจ้าต้องมาอีกให้ได้ โรมะ”
“ครับ ผมมาอีกแน่ แต่คราวหน้าผมจะเตรียมตั๋วมาเยอะๆ เลย เจ้าหญิงโชเตรียมพร้อมรับให้ดีนะครับ”
เจ้าหญิงโชตอบรับผมด้วยรอยยิ้มที่บิดเบี้ยว ราวกับจะรอให้ถึงเวลานั้นไม่ไหวแล้ว ส่วนผมก็โดนวาปร์กลับมายังห้องลับของเจ้าเพนกวินที่อยู่บนชั้นสอง พร้อมกับหีบสมบัติใบใหญ่
ตอนที่ 59 การประชุมของบ้านครั้งที่สอง
“พวกเจ้ากลับมาแล้ว แถมได้รางวัลมาเพียบเลย! ข้าไม่เคยเห็นเจ้าหญิงพอใจจนมอบรางวัลให้ใครมาก่อนเลยนะเนี่ย”
เจ้าเพนกวินดูจะตกใจมาก จนทำหนังสือโป๊หลุดมือ
พวกผมไม่สนใจ และหันมาดูหีบสมบัติกัน
“มาเปิดดูกันเลยดีกว่าว่าได้อะไรมา”
ผมบอกพร้อมกับก้มลงไปเป็นคนเปิด โดยมีทุกคนล้อมวงอยู่
แต่พอผมเปิดฝาหีบออกได้ครึ่งเดียว ก็ต้องรีบปิดมันลง
“…ตะกี้เห็นหรือเปล่า”
ผมถามขึ้นมาด้วยนํ้าเสียงซีเรียส
“เห็นค่ะ”
ทุกคนประสานเสียงตอบด้วยความตึงเครียดไม่แพ้กัน
“ตาไม่ฝาดสินะ”
“ค่ะไม่ฝาดแน่”
ผมค่อยๆ เปิดหีบออกดูอีกครั้ง คราวนี้เปิดออกจนสุด สิ่งที่เปล่งประกายอยู่นั้น คือกองเหรียญทองคำขาว แค่มองด้วยตาก็น่าจะเกินร้อยเหรียญ และยังมีเหรียญทองแบบต่างๆ อีกเพียบ นอกจากนั้นยังมีชุดเสื้อผ้าเครื่องประดับและอาวุธอยู่ด้วย
“นะ นี้มันจะไม่มากเกินไปหน่อยเหรอ!”
“ของที่ใส่ในหีบจะถูกกำหนดจากความยากของหัวข้อและระดับความพึงพอใจของเจ้าหญิงโช เจ้าได้มาขนาดนี้ตกลงไปทำอะไรกับเจ้าหญิงโชกันแน่!”
เพนกวินเองก็ยังประหลาดใจเหมือนกัน
“คะ แค่เลือกหัวข้อห้ากะโหลก”
“…นั้นมัน ระดับความยากที่แม้แต่ราชามังกรยังไม่กล้าท้าเจ้าหญิงเลยนะ”
“ระ เหรอ แต่ทำไปแล้วล่ะ”
ผมพยายามตั้งสติ และนำเอาสมบัติในหีบออกมานับดู โดยให้พวกฟรานช่วยนับเหรียญ ส่วนผมตรวจดูพวกไอเท็ม
ของที่ได้มาก็มี
-เหรียญทองเล็ก 1500 เหรียญ -เหรียญทองมาตรฐาน 1000 เหรียญ -เหรียญทองใหญ่ 500 เหรียญ -เหรียญทองคำขาว 200 เหรียญ
นอนกับเจ้าหญิงโชทีเดียว ได้เงินมา 2615ล้าน!!!
ส่วนไอเท็มก็ -ผ้าแพรสารพัดนึก 1 ผืน (ผู้ใส่สามารถปลอมเป็นอะไรก็ได้ที่เคยเห็น) -มีดสั้นมังกรสมุทร 1 เล่ม
ผมใช้ตรวจสอบกับมีดดู เพราะผมเองก็ใช้มีดเป็นอาวุธอยู่เหมือนกัน ปรากฏว่ามันมีช่องสกิลถึงสามอย่าง และปลดล็อคไปแล้วสอง
พันโปรยปราย (Active skill) Dragon-W Royal Symbol (Passive skill) ???
พันโปรยปรายน่าจะเป็นสกิลโจมตี ไว้เดี๋ยวต้องไปลองใช้ดู ส่วน Dragon-W ผมลองดูแล้วก็ต้องอ้าปากค้าง เพราะเป็นสกิลที่โกงมาก คือเมื่อใดก็ตามที่ผมโชว์มีดนี้ให้เผ่ามังกรวารีเห็น พวกมันจะเชื่อฟังผมทันที และไม่รอช้าผมเอาคริสตัลวิญญาณให้ยูรินปลดผนึกสกิลอันสุดท้ายออก
แทงทะลวง (Passive skill)
อันนี้ก็โกงแฮะ คือมันทำให้แทงทะลุเกราะของเป้าหมายได้ และสร้างความเสียหายให้โดยไม่สนใจพลังป้องกันของอีกฝ่าย สรุป ได้มีดโคตรโกงมาแล้ว จะดีใจหรือเศร้าใจดีล่ะเนี่ย อยากใช้ชีวิตแบบ Normal mode อ่ะ ทำไมยิ่งวันยิ่งกลายเป็น Easy Mode ไปได้ ไม่ดีเลยนะ ความตื่นเต้นในชีวิตมันเริ่มหายไปทีละอย่างสองอย่างแล้วสิ
ยัง ยังมีอีก
-สร้อยคอปลุกพลัง 1 เส้น
สร้อยนี้ผมดูความสามารถของมันแล้ว ก็คิดอยู่พักหนึ่ง ก่อนจะเรียกให้ฟรานเข้ามาหา แล้วใส่สร้อยนี้ให้กับเธอ ฟรานตกใจมากแต่ก็ดีใจมากจนหน้าแดงไปหมด
สร้อยคอทำมาจากเชือกธรรมดาแต่ติดหินสีม่วงทึบๆ รูปไข่ไว้ ความสามารถของมันคือ ผู้ส่วมใส่มีโอกาสที่
ได้รับการปลดล็อคสกิลลับของเผ่าพันธ์ได้ แต่เมื่อสำเร็จแล้ว สร้อยคอก็จะพังไปทันที พอผมอธิบายให้ฟรานฟัง ดูเธอเสียดายขึ้นมาทันที คงไม่อยากได้สกิลใหม่ แต่อยากเก็บสร้อยคอที่ผมให้ไว้มากกว่า
-ตุ้มหูวารีศักดิ์สิทธิ์ 1 คู่
อันนี้ผมใส่ให้กับเดเม่ทันที เพราะมันสามารถสร้างบาเรียนํ้าขึ้นมาป้องกันได้เองทันทีเมื่อถูกโจมตี สามารถสร้างบาเรียได้หนึ่งครั้งทุกๆ สิบนาที เดเม่ดีใจจนหุบยิ้มไม่อยู่
-แหวนแห่งความสุข 1 วง
ผมจับมือของยูรินขึ้นมา และใส่แหวนลงไป เพราะแหวนวงนี้เพิ่มค่าโชคให้อย่างมหาศาล ผมคิดว่ามันน่าจะช่วยทำให้สกิลสร้างอาวุธของเธอมีโอกาสสำเร็จมากขึ้น ส่วนที่ผมใส่ลงบนนิ้วนางของเธอ เพราะว่ามัน
ขนาดพอดีกัน แต่ผมก็ไม่ใช่ไม่เข้าใจความหมายหรอกนะ ถ้าจะถือว่าเป็นแหวนแต่งงานผมก็ว่าดีเหมือนกัน แต่เหมือนจะกะทันหันไปยูรินเลยเป็นลมไปเลย…
พวกเครื่องประดับไม่มีช่องสกิลว่างเลย น่าเสียดายนิดๆ
แต่ผมก็ได้สกิลมาจากเจ้าหญิงโชอีกด้วย คือเวทมนต์ Waterfall Lv1 มันเป็นเวทมนต์นํ้า คงไม่เหมาะจะใช้ในดันเจี้ยนนี้ ไว้ไปทดลองทีหลังล่ะกัน แต่ที่สุดของที่สุดคงไม่พ้น
ยาชุบชีวิต 5 ขวด
พอยูรินฟื้นขึ้นมาแล้ว พวกผมก็ออกมาจากห้องเจ้าเพนกวินลามก แล้วออกสำรวจดันเจี้ยนต่อ
“เดี๋ยวผมขอทดลองสกิลของอาวุธหน่อยนะ”
ผมบอกพวกฟรานไว้ก่อน ไม่งั้นพวกเธอฆ่าเรียบจนไม่เหลือให้ผมแน่
ศัตรูคราวนี้เป็นพวกอาร์มฟิชสามตัว และมุลุบุมสามตัว ผมยืนเว้นระยะและใช้สกิลพันโปรยปรายออกไป
ทันทีที่สกิลทำงานเบื้องหน้าผมก็มีหยดนํ้าลอยขึ้นมาจำนวนหนึ่งพันหยด ก่อนที่มันจะพุ่งออกไปเป็นกระสุนทะลวงร่างทั้ง 6 ของมอนสเตอร์จนเป็นจุล แต่เกราะที่อาร์มฟิชใส่กลับไม่เสียหายแม้แต่น้อย ผมพึ่งนึกได้ มันติดสกิลแทงทะลวงด้วยนี้เอง
ท่านี้ทำให้ผมเสีย Mp เกินครึ่งหลอด แต่ถือว่าใช้น้อยกว่า Glory อยู่หน่อยหนึ่ง ทว่าพลังทำลายนี้โคตรสยองเลย พวกฟรานที่เห็นพากันตบมือชมกันใหญ่ เอ่อ
ความสามารถของอาวุธน่ะ ไม่ใช่ความสามารถของผม ถึงชมไปก็ไม่ดีใจเลยแฮะ
ระหว่างทางสกิล Sense of Treasure ก็ทำงานเป็นระยะ ขนาดมีเหรียญตกอยู่บนพื้นผมยังรู้เลย เรียกได้ว่าในระยะร้อยเมตร ไม่มีของมีค่าชิ้นใดสามารถหลุดมือผมไปได้
เมื่อเดินเลาะไปตามกำแพงผมก็จะห้องลับอีกสองห้อง ห้องแรกมีฝูงมอนสเตอร์เกือบสาบสิบตัวแห่ออกมา แต่เพราะมันเป็นห้องแคบๆ เลยโดนสกิล Strike pike ของฟรานเก็บซะเรียบ ราวกับเป็นจุดฟาร์มเก็บเลเวลเลยแฮะ ข้างในห้องที่มีฝูงมอนสเตอร์ มีกองเหรียญเงินอยู่กองหนึ่ง พวกผมก็กวาดเข้ากระเป๋าทันที ไว้ไปนับกันทีหลัง
ส่วนห้องที่สอง ข้างในมี Raid อาร์มฟิชอยู่ เจ้านี้เก่งเอาเรื่อง การโจมตีปกติของฟรานโดนมันใช้หอกยาวปัดออกได้หมด แถมยังมีเวทมนต์ mini wave ที่สร้างคลื่นผลักทุกคนจนไปกระแทกกำแพงห้อง แต่เพราะธนูของเดเม่ทำให้มันเสียเปรียบ จนสุดท้ายก็โดน Dancing moon ของฟรานสับเละเป็นโจ๊ก
ด้านในที่มี Raid อาร์มฟิช มีหีบสมบัติอยู่ แต่ขนาดเล็กกว่าหีบที่ได้จากเจ้าหญิงโชมาก ผมใช้มองทะลุก่อนจะเปิด ซึ่ง…เป็นกับดักล่ะ ผมเลยเอามันเก็บเข้ากระเป๋าทั้งๆ แบบนั้นโดยที่ยังไม่เปิด
ช่วงครึ่งหลังผมให้ฟรานเปลี่ยนไปใช้ Mind control ดูบ้าง ซึ่งทุกครั้งที่ใช้ มันทำให้ติดสวามิภักดิ์ทันที สรุปนี้ติดร้อยเปอเซ็นเหรอ! แต่ก็ได้รู้อีกอย่าง ว่าสวามิภักดิ์ควบคุมได้แค่ยี่สิบเป้าหมาย ถ้าเกินกว่านั้น
เป้าหมายแรกจะหลุดจากการสวามิภักดิ์ทันที และอีกอย่างถึงจะสั่งให้พวกที่สวามิภักดิ์ไปสู้แทน แต่ก็จะไม่ได้ expหรือไอเท็มดรอปเลย
แต่ว่าแค่ให้ติด Mind control แล้วยืนงงไม่ได้สติ เป็นเป้านิ่งให้พวกเราฆ่าเนี่ย ก็ถือว่าเป็นสกิลที่โหดมากจริงๆ เพียงแต่ใช้ต่อเนื่องไม่ได้ เพราะ Mp จะลดลงเรื่อยๆ ระหว่างที่เปิดใช้ Mind control
หลังจากใช้เวลาไปราวๆ สองชั่วโมง พวกผมก็เปิดแผนที่ชั้นสองได้ครบ พร้อมกับเจอบันไดทางลงไปชั้นสามแล้ว แต่เพราะตอนนี้ก็เย็นมาก และมีเรื่องต้องจัดการอีก ที่สำคัญไอเท็มล้นกระเป๋าแล้ว ผมเลยให้กลับกัน
สรุปของวันนี้
ผมเลเวลเพิ่มมาเป็น 15 ฟราน 19 เดเม่ 18 ยูริน 16
สกิลที่เลเวลอัพขึ้นมา
เรดาร์ lv 2 เพิ่มระยะทำการเป็นสองร้อยเมตร แยกประเภท มิตร ศัตรู ไม่เกี่ยวข้อง แจ้งเตือนเมื่อถูกพบตัว
Leadership lv 4
Sword Mastery lv 2
Dagger Mastery lv 2
Double Drop lv 4
เทรนเนอร์ lv 4
ส่วนของฟราน
Strike pike lv 4
Mind control lv 2
Drain lv 4
True Vampire lv2
Surrender lv 2
Halberd mastery lv 2
ของเดเม่
Battle Maid lv 2
Bow mastery lv 2
ของยูริน
Arm mastery lv 2
ส่วนไอเท็มที่ได้มา
ปลาเกล็ดเงินทั้งตัว x 100 (จริงๆ ได้มากกว่านี้ แต่กระเป๋าเต็ม)
Rare drop ชิ้นเนื้อปลาสายรุ้ง X 45
Super Rare drop ปลาสายรุ้ง X5 (รวมที่ได้จากกบด้วย)
เหรียญเงินเล็ก x1374 (รวมที่ได้ในห้องลับ)
เหรียญเงินใหญ่ x726 (รวมที่ได้ในห้องลับ)
Rere drop เหรียญทองเล็ก x 39
แมงกะพรุนสด x40
วุ้น x 20
หัวปลาอาร์มฟิช x40
Rare drop คริสตัลวิญญาณ X3
ดาบมัจฉาเงิน x8
หอกมัจฉา x2
ขวานมัจฉา x3
โล่มัจฉาเงิน x6
Rare drop รองเท้าเหนือนํ้า x3
เกราะหนังเต่า x3
ผ้าคลุมเผ่าวารี x2
เกราะเกล็ดมัจฉา x10
Rare drop เกราะมังกรขั้นต้น x1 (ได้จาก Raid อาร์มฟิช)
Super rare drop พัดพายุวารี X1
Super rare drop ตั๋วพบเจ้าหญิงโช X 6
หีบกับดัก x1
ผมหยิบเอาเกราะมังกรขั้นต้นออกมาตรวจสอบดู มันมีสองสกิลว่างอยู่ 2 ช่อง ผมเลยให้ยูรินใช้คริสตัลปลดสกิลมันออก ที่ได้มาคือ
Dragon Scale (Passive skill) เพิ่มพลังป้องกัน ของมีคม แรงกระแทก ไฟ นํ้าแข็ง การกัดกร่อน Reverse (Passive skill) มีโอกาสย้อนการโจมตีรวมไปถึงสกิล กลับไปสู่ผู้ใช้
เป็นของดีมากเลยนะเนี่ย ผมจะให้ฟรานใส่ แต่เธอไม่ยอม บอกว่าแค่เกราะมัจฉาก็ทำให้เธอดูแย่แล้ว ขืนใส่เกราะที่ปิดทั้งตัวอย่างเกราะมังกรขั้นต้น มีหวังตัวเธอคงเหมือนถังเหล็กเดินได้ ส่วนยูรินไม่เอาด้วยเหตุผลเดียวกัน สุดท้ายผมเลยต้องใส่เอง
ส่วนพัดพายุวารีซึ่งเป็นของระดับเดียวกับง้าวที่ฟรานใช้อยู่ มันมีสกิลติดมาแล้วหนึ่งและว่างอีกสอง ผมเลยใช้คริสตัลที่เหลืออีกสองเม็ดปลดสกิลมันออก เพราะถึงไม่มีใครใช้พัดเป็นอาวุธ แต่ผมอยากจะเก็บพวกอาวุธระดับ Super rare เอาไว้ เผื่อวันใดวันหนึ่งมีคนใช้ได้ จะได้ไม่
ต้องไปเสียเวลาหาใหม่อีก เสร็จแล้วพวกเราก็ตรงกันบ้านกันทันที
โชคดีที่พอกลับมาถึงพวกโกร่าก็กลับไปหมดแล้ว หวั่นๆ เหมือนกันว่าพวกเธอจะขอเบิ้ลต่อ แบบไม่ได้รังเกียจหรอกนะ แต่ผมต้องทำมื้อเย็นให้ทุกคนอ่ะ
วันนี้ไหนๆ ก็ล่าปลามาได้เยอะ ผมเลยทำเมนูเป็นสเต็กปลาซะเลย แต่ก่อนจะเริ่มมื้ออาหารผมต้องจัดการปัญหาให้เสร็จก่อน เลยรอจนมอเรียกลับมา แล้วจึงเรียกประชุมทุกคนที่ห้องนั่งเล่น
“จากนี้ไปขอเปิดการประชุมบ้านครั้งที่สอง”
แปะๆๆ”
มีแต่ฟราน เดเม่และเอร่าเท่านั้นที่ตบมือ ที่เหลือเฉยๆ ไม่ก็กำลังงงอยู่
“รู้ว่าทุกคนหิวแล้ว เพราะงั้นไม่ขอเสียเวลาเลยนะ”
ผมบอกพร้อมกับหยิบถุงเงินออกมาจากกระเป๋า แล้วเทลงบนโต๊ะ นอกจากผมกับพวกฟรานที่รู้อยู่แล้วที่เหลือผงะจนหงายหลังกันหมดเลย
“นะ นี้ท่านโรมะไปปล้นใครมาคะ!”
มิรินถามเสียงสั่น
“เปล่า พอดีได้รางวัลมาจากอีเว้นในดันเจี้ยนน่ะ”
“ทะ เท่าไรคะเนี่ย”
มอเรียชี้นิ้วที่สั่นมาบนกองเหรียญ
“ประมาณ 2600ล้านกว่าๆ ยังไม่รวมกับที่หาได้จากมอนสเตอร์วันนี้อีก”
“นั้นมันงบประมาณของประเทศสำหรับ 3 ปีเลยนะคะ!”
อาเดไลท์ตกใจจนหน้าซีด
“เพราะงั้นไง ถึงได้มาปรึกษาทุกคน ว่าจะเอาอย่างไงกับเงินก้อนนี้ดี”
“เอาไปทิ้งเถอะ!”
ดอเรียออกความเห็น
“จะบ้าเหรอ!”
แล้วก็โดนทุกคนรุมว่าทันที
“เดี๋ยวก่อนค่ะทุกคน”
ทุกคนหันไปฟังเมยอาที่กำลังพูด ในฐานะนักบัญชีของบ้าน
“เงินกองนี้ถึงจะดูว่าเยอะ แต่ถ้าเทียบกับค่าใช้จ่ายเพื่อความหื่นของนายท่านแล้วล่ะก็ ถือว่าน้อยมากเลยนะคะ”
“จริงด้วย”
“มีเหตุผล”
“น้อยจริงๆ ด้วย”
นี้เห็นด้วยกันหมดเลยเหรอ! ขอโทษนะครับที่ใช้เงินไม่ระวัง
“ตอนไถ่ตัวคุณอาเดไลท์กับตอนประมูลคุณซาคุยะมา นั้นก็เป็นเงินก้อนโตอยู่นะคะ ในอนาคตฉันว่าต้องมีแบบนี้อีกแน่”
อาเดไลท์กับซาคุยะพอโดนพาดพิงก็คอตกไปเหมือนกัน แต่เมยอาไม่ได้จะตำหนิ แต่จะพูดให้เห็นเหตุเฉยๆ
“เพราะฉะนั้นก็แบ่งส่วนหนึ่งไปเก็บไว้ที่ร้านแลกเปลี่ยนเงิน ที่เหลือก็เก็บไว้ใช้จ่ายตามปกติ โดยเฉพาะค่าใช้จ่ายความหื่นของนายท่าน ต้องแยกมาต่างหากเลย”
เมยอาจ้องผมอย่างกะจะฆ่ากันให้ตายเลย แค่คำพูดก็ทำให้ผมเจ็บจี๊ดแล้วครับ
หลังจากสรุปได้ ก็จบการประชุมและเริ่มมื้อเย็นกัน สเต็กปลาถูกปากทุกคนคนน่าดู ขนาดคนที่เคยกินมาบ้างแล้วอย่างซาคุยะยังชมไม่หยุดปาก ส่วนห้องของซาคุยะนั้นอยู่ที่ชั้นสองริมซ้ายของตัวอาคาร จะว่าไปเผลอแปบเดียวห้องว่างก็เหลือไม่ถึงครึ่งแล้ว
โดยเฉพาะที่ชั้นหนึ่งเต็มหมดทุกห้อง ตอนนี้เลยเหลือแต่ห้องพักที่ชั้นสองกับสามเท่านั้น อาจจะต้องเริ่มคิดถึงการขยับขยายพื้นที่แล้ว
ส่วนของหวานวันนี้ผมทำเป็นกล้วยหั่นเป็นชิ้นๆ ราดด้วยแยม แต่ดูเหมือนเดเม่กับเมยอาจะไม่ชอบกล้วยแฮะ คือพวกเธอไม่บอกหรอก แต่ผมสังเกตเอาเองแถมยังเปิดใช้มารราคะ เพื่อจับสัมผัสอารมณ์ของอีกฝ่าย
ไปด้วย เลยรู้ว่าใครมีความสุขกับอาหารมากน้อยแค่ไหน ผมเลยเปลี่ยนไปเป็นไอศกรีมให้ทั้งคู่แทน ไอศกรีมผมทำไว้เป็นถังๆ เลยล่ะ เยอะพอจะใช้กินได้ตลอดสองสามเดือน ก็เป็นเมนูของหวานหลักนี่น่า
พูดถึงกล้วยถึงจะบอกว่าเป็นผลไม้ที่มีความนิยมสูงก็เถอะ แต่คนไม่ชอบก็มีนะ บางคนไม่ชอบรสสัมผัสเละๆ เหลวๆ เวลาเคี้ยวมัน อย่างผมไม่ชอบกลิ่นของมัน ถ้าเวลาจะกินจะต้องหาอะไรมาใส่ดับกลิ่นของมันก่อนทุกที
แยมเองก็ต้องหาเวลาทำเพิ่ม ตอนนี้แค่ลองทำออกมาแค่สองรสเพื่อทดสอบดูก่อนเท่านั้น
หลังมื้อเย็นก็เป็นกิจวัตรประจำวัน เหมือนเช่นทุกที นั่งพักที่ห้องนั่งเล่น แช่นํ้า แล้วเปิดสงครามกัน และผมก็ใช้เวลาช่วงนี้ถอดหน้ากากออกเพื่อพักการใช้งาน
ของมัน วันหนึ่งแค่ถอดมันออกสักหนึ่งหรือสองชั่วโมง ก็เพียงพอแล้ว
อาเดไลท์ปรับตัวเร็วมาก เธอไม่ถามอะไรแล้วตอนผมกำลังมีอะไรกัน และเริ่มเล่นเกมหมากอย่างจริงจัง แถมมิรินเองก็เล่นเป็นแล้วเหมือนกัน เลยผลัดกันเล่นกับอาเดไลท์คนละตา แต่มิรินนี้อันตรายจริงๆ แฮะ เธอรู้ด้วยว่าผมแกล้งแพ้ให้อาเดไลท์ เธอเลยไม่ยอมเล่นกับผม เพราะรู้ว่าเดี๋ยวผมก็ต้องแกล้งแพ้เธอเหมือนกัน
วันนี้พิเศษตรงที่มีคริสติน่าเพิ่มเข้ามาด้วย แถมน่าตกใจที่พอเปลี่ยนร่างเป็นออโตมาต้าแล้ว สภาพของจิมิเธอก็เปลี่ยนไปเป็นของจริงด้วย ซํ้ายังบริสุทธิ์อีกต่างหาก แต่ความอึดก็ยังเท่าเดิมอยู่ดี ทำแบบเต็มที่ได้แค่รอบเดียวเธอก็ขอพักแล้ว
แต่ที่อึดขึ้นกับเป็นยัยเอร่า ที่วันนี้มานั่งตกเบ็ดไปสองรอบแล้ว
ส่วนกินผมยังไม่คิดจะทำอะไรเธอในตอนนี้ กะว่าจะให้โตกว่านี้สักหน่อย อย่างน้อยก็สักสามหรือสี่ปีล่ะนะเธอถึงจะพร้อมมีเพศสัมพันธ์ได้ ส่วนห้องของเธออยู่ห้องเดียวกับดอเรีย เพราะยังเด็กอยู่เลยอยากให้มีคนดูแล ดอเรียเองก็ชอบเด็กและเข้ากันได้ดีอยู่แล้ว แต่ไม่ใช่ว่าเพราะเป็นมอนสเตอร์เหมือนกันหรอกนะ
พอสงครามจบลง ผมก็พาอาเดไลท์ไปส่งที่ห้อง ท่าทางเธอง่วงพอสมควร ดูเหมือนจะเริ่มปรับเวลานอนให้เข้ากับสภาพแวดล้อมได้แล้ว จากนั้นผมก็ไปอุ้มโมอาไปส่งที่ห้องเป็นคนสุดท้ายเหมือนทุกที แต่วันนี้ผมแนบหูกับประตูก่อน จนแน่ใจว่าเมยอาจัดการตัวเองเสร็จเรียบร้อยแล้วจึงเข้าไป
แต่พอเข้ามาผมก็ได้กลิ่นลามกทันทีเลย ถึงเมยอาจนอนหันหลังและคลุมผ้าไว้ก็เถอะ ผมก็รู้อยู่ดีล่ะว่าเธอพึ่งช่วยตัวเองไป ก่อนจะกลับออกไป ผมเลยใช้คลีนนิ่งให้กับเมยอา เธอจะได้หลับสบายขึ้น
หลังแช่นํ้าจนสบายตัวแล้ว ผมก็เตรียมตัวออกไปเก็บเลเวลรอบดึกตามปกติ
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น